Convenio Colectivo Limpieza de Edificios y Locales de La Coruña

Características

Afecta a miles de trabajadores
Vigencia:
2020/01/01 - 2023/12/31

Duración: CUATRO AÑOS

Publicación:

2022/08/03

BOP LA CORUÑA 146

SENTENCIA

Ámbito: Provincial
Área: La Coruña
Código: 15000945011981
Actualizacion: 2022/08/03
Convenio Colectivo Limpieza De Edificios y Locales. Última actualización a: 03-08-2022 Vigencia de: 01-01-2020 a 31-12-2023. Duración CUATRO AÑOS. Última publicación en BOP LA CORUÑA 146 del tipo: SENTENCIA.

El contenido puede mostrar el convenio anterior (comparar), revisa el índice para ir al actual.

Tabla de contenidos

Índice

CONVENIO COLECTIVO (BOP Número 56 – Jueves, 23 de marzo de 2017)

Resolución pola que se inscribe no Rexistro e se da publicidade ao convenio colectivo do sector de limpeza de edificios e locais da Coruña

Visto o expediente do convenio colectivo do sector de limpeza de edificios e locais da Coruña (código de convenio 15000945011981), que subscribiu a Comisión Negociadora o 14 de novembro 2016, coas modificacións aprobadas nas xuntanzas do 10 de xaneiro e 13 de febrero de 2017, de conformidade co disposto no artigo 90, números 2 e 3, do Real decreto lexislativo 2/2015, de 23 de outubro, polo que se aproba o texto refundido da Lei do Estatuto dos Traballadores, no Real Decreto 713/2010, do 28 de maio, sobre rexistro e depósito de convenios e acordos colectivos de traballo, e na Orde de 29 de outubro de 2010 pola que se crea o Rexistro de Convenios e Acordos Colectivos de Traballo da Comunidade Autónoma de Galicia, esta Xefatura Territorial de Economía, Emprego e Industria

RESOLVE:

1.º.-Ordenar a súa inscrición no Rexistro de Convenios e Acordos Colectivos de Traballo da Comunidade Autónoma de Galicia.

2.º.-Dispoñer a súa publicación no Boletín Oficial da Provincia da Coruña.

A Coruña, 3 de marzo de 2017.

O xefe territorial

Isidoro Martínez Arca

CONVENIO COLECTIVO DE LIMPEZA DE EDIFICIOS E LOCAIS DA PROVINCIA DE A CORUÑA

PREÁMBULO.- Determinación das partes que o concertan

Este convenio colectivo concértano, recoñecéndose mutuamente capacidade e lexitimación suficiente derivada dos poderes ou mandatos outorgados a cada unha das partes para tal efecto, as que a continuación se expresan:

Dun lado, en calidade de representación empresarial:

Asociación Provincial Empresas Limpeza

Ramón Salgado Fuentes

Ruth López Rodríguez

ASPEL

José Félix Valderrey de la Huerga

Mónica Valiño Suárez

Asesora empresarial

Marina Graña

– Doutro lado, en calidade de representación social:

CIG (representando al 42,54% do persoal afectado polo convenio)

Xavier Martínez Torea

Xosé Manuel Trians Barcia

Esther Raña Caneiro

Begoña Ramos Díaz

UGT (representando al 40,88% do persoal afectado polo convenio)

Gabriel Acitores López

Sandra Pedreira Precedo

Noelia Amor Santiago

Juan Carlos González Figueira

M.ª Jesús García Pérez

Juan M. Carreira García

CC.OO. (representando al 16,57% do persoal afectado polo convenio)

Victoria Bello Barbeito

Juan Cebey López

Carlos Blanco Villaverde

Sergio López Rivera

Artigo 1.º.-Ámbito funcional e territorial.

Este convenio regulará as relacións de traballo entre as empresas dedicadas á contratación da Limpeza de edificios e locais da Provincia de A Coruña e os seus traballadores/as, cuxa relación laboral básica está establecida no I Convenio colectivo sectorial de limpeza de edificios e locais, ou equivalente.

Artigo 2.º.-Ámbito persoal.

Afecta a tódolos traballadores/as que presten os seus servizos nas empresas descritas no ámbito funcional, ou que sexan contratados durante a súa vixencia, tanto por empresas establecidas como polas que se establezan no futuro.

Artigo 3.º.-Vixencia e duración.

Con independencia da súa publicación no Boletín Oficial da Provincia ou Diario Oficial de Galicia, este convenio terá unha vixencia de tres anos dende o 1 de xaneiro de 2016 ó 31 de decembro do 2018.

Artigo 4.º.-Denuncia.

O presente convenio deberá denunciarse, por calquera das partes antes dos tres meses últimos do 2018.

Artigo 5.º.-Prórroga e ultraactividade.

1.-O presente convenio prorrogarase tacitamente de ano en ano, se ningunha das partes o denunciase ó seu termo ou ó dalgunha das súas prórrogas.

No caso de prorrogarse por un ano, efectuarase un aumento salarial, equivalente ó incremento porcentual do IPC no seu conxunto estatal nos doce meses anteriores.

No caso de ser denunciado, prorrogarase indefinidamente a totalidade do convenio namentres non se chegue a un novo acordo que substitúa a este convenio.

Artigo 6.º.-Comisión Paritaria.

A Comisión Paritaria constituirase no momento da sinatura do presente convenio. Esta Comisión Paritaria, constituída por seis representantes da parte empresarial, seis da Parte Social (2 de CIG, 2 de UGT e 2 de CCOO), será o Organismo cuxa función consistirá en vixiar e interpretar o cumprimento de cada un dos pactos que interveñen e constitúen a normativa do vixente pacto colectivo. Así mesmo, terá dentro das súas funcións todo o concernente á Formación Profesional, así como todas as funcións atribuídas na lexislación vixente.

Os acordos da Comisión Paritaria adoptaránse por mayoría de cada unha das partes, en función do voto ponderado ao que representan, e terán a mesma eficacia que a norma obxecto de interpretación.

As discrepancias que se sometan á Comisión Paritaria deberán ser tratadas no prazo máximo de 30 días.

No suposto de discrepancias no seo da Comisión paritaria, estas poderán, por acordo das partes, ser sometidas ós sistemas non xudiciais de solución de conflitos establecidos no AGA.

Artigo 7.º.-Condicións máis beneficiosas.

Os traballadores/as que con anterioridade á sinatura do convenio disfrutasen de mellores condicións, consideradas en conxunto e cómputo anual, que as aquí pactadas, conservarán as mesmas, a excepción do disposto no artigo 18.º.

Artigo 8.º.-Xornada laboral.

1.-A xornada máxima será de 39 horas semanais de traballo efectivo., sendo distribuídas a elección de cada empresa, e de cuxa distribución terá coñecemento o persoal. Esta distribución farase por traballador/a e a xeito de calendario, o cal deberá ser asinado polo traballador/a afectado e o seu representante. A xornada estará dividida en quendas de mañá, tarde e noite, sen que ningún/a traballador/a poida realizar máis de dúas quendas. A efectos de referencia para o cálculo do valor da hora ordinaria, así como outro tipo de conceptos, a delimitación da xornada máxima anual a realizar polas persoas traballadoras deste sector, será de 1770 horas a partir do 1 de xaneiro de 2017.

Establecese o día de Sábado Santo como día festivo e non recuperable. Aquele/as traballadores/as que por necesidades do servizo non puideran disfrutar este día daráselles outro día de descanso en compensación. Este día sinalarase pola empresa dependendo das necesidades do servicio.

Considerase como un mesmo centro de traballo as rutas e os comprendidos dentro dunha mesma zona comercial.

2.-Cando se amplíe a xornada nun centro de traballo ou se proceda a cubrir unha vacante existente, terán preferencia para o incremento da xornada laboral, antes de novas contratacións, o/as seguintes traballadores/as:

Primeiro: aquele/as traballadores/as que presten servizos no lugar de traballo e non teñan a xornada completa.

Segundo: aquele/as traballadores/as que presten servizos en outros centros da empresa e non teñan a xornada completa.

En todos os casos anteriormente citados, caberán excepcións cando existan razóns organizativas ou produtivas xustificadas.

Naquelas empresas nas que exista representación legal de traballadores, informarase á citada representación sobre as razóns da empresa a hora da elección do/as traballadores/as que amplían a xornada ou cubran a vacante, cando coincidan vario/as traballadores/as con dereito á preferencia antes citada.

Artigo 9.º.-Descansos.

Todo traballador/a de xornada continuada, terá dereito a un descanso de quince minutos obrigatorios, computable a todos os efectos como tempo de traballo efectivo.

Artigo 10.º.-Período de proba.

O período de proba quedará establecido nas seguintes formas:

a) Persoal obreiro ou subalterno: 15 días.

b) Persoal técnico e administrativo: 2 meses.

Artigo 11.º.-Traballos de categoría superior.

No caso de que por necesidade da empresa, fixéranse traballos de categoría superior, percibiríanse os salarios correspondentes a esta categoría.

Artigo 12.º.-Vacacións.

Serán de trinta días naturais para tódolos traballadores e traballadoras afectados por este convenio, retribuídas de acordo co salario base, antigüidade, plus de asistencia e plus de transporte, así como o 50% do Plus de Nocturnidade que se viñera percibindo. A retribución a aboar dende ó 29 de setembro de 2016 en adiante, incluirá o 100% do Plus de nocturnidade que se viñera percibindo, a efectos do cálculo do plus de nocturnidade será o promedio da nocturnidade realizada nos últimos seis meses.

As vacacións non poderán ser compensadas en metálico, agás no caso de liquidación de contrato ou despido. As vacacións disfrutaranse por cada ano natural de servizo. No caso de que un traballador, ou traballadora, se empregue no transcurso do ano ou deixe a empresa no transcurso do mesmo, disfrutará do tempo de vacacións, segundo vínculo coa empresa.

O disfrute das vacacións anuais, será rotatorio, non estando ningún traballador/a obrigado a disfrutar as vacacións no inverno durante dous anos consecutivos, entendendo como meses de inverno, todos os do ano agás os de xuño a setembro, ambos inclusive.

O inicio do período de vacacións sempre será nun día laborable, non podendo coincidir nunca cun día de descanso.

Aqueles traballadores/as que presten servizos para máis de unha empresa, estas deberán poñerse de acordo á hora de sinalar o período de vacacións destes traballadores/as. No caso de falta de acordo establecerase como período de vacacións aquel que se sinale na empresa para a que preste servizos con maior xornada.

Cando o período de vacacións fixado no calendario de vacacións da empresa coincida no tempo cunha incapacidade temporal derivada de embarazo, parto ou lactación natural ou co período de suspensión do contrato de traballo previsto nos apartados 4, 5 e 7 do artigo 48 do Estatuto dos Traballadores, terase dereito a disfrutar as vacacións en data distinta á da incapacidade temporal ou á da disfrute do permiso que por aplicación de dito artigo lle correspondera, ao finalizar o período de suspensión, inda que houbese finalizado o ano natural ó que corresponda.

No suposto de que o período de vacacións coincida cunha incapacidade temporal por continxencias distintas ás sinaladas no parágrafo anterior que imposibilite á persoa traballadora disfrutalas, total ou parcialmente, durante ó ano natural ao que corresponden, a persoa traballadora poderá facelo unha vez que finalice a súa incapacidade e sempre que non houbese pasado máis de dezaoito meses a partir do final do ano no que se houbese orixinado.

Artigo 13.º.-Licencias retribuídas.

As empresas darán obrigatoriamente licencias retribuídas, como se de traballo efectivo se tratasen a todos os/as traballadores/as que o soliciten, polos seguintes motivos:

– Por matrimonio: vinte días.

– Por matrimonio de fillo/as ou irmáns: un día.

– Por nacemento, adopción e acollemento de fillo/a ou por enfermidade grave ou hospitalización do cónxuxe, pais e fillo/as; ou morte do cónxuxe e parentes ata o segundo grao de consanguinidade ou afinidade (e dicir, pais, irmáns, irmáns políticos, sogros, avós, fillos, xenros/noras e neto/as): Tres días naturais. Se fose fóra da localidade: catro días. As licencias recollidas neste apartado entenderanse feitas ao compañeiro/a que de forma estable, e en situación de feito asimilable ao matrimonio, conviva co traballador/a, e logo de certificación de convivencia que acredite dita situación.

Enténdese por hospitalización o ingreso hospitalario con pernocta mínima dun día no centro hospitalario.

– Cumprimento dun deber público ou para asistir ó médico: o tempo necesario.

– Cambio de enderezo: 1 día natural. Se fose fóra da localidade: 2 días naturais.

– Por exames: o tempo necesario.

– Asistencia a xuízos: o tempo necesario.

– Por acompañamento ao médico a fillo/as menores de 16 anos ou ascendentes con dependencia recoñecida e que convivan co/a traballador/a: ata 8 horas anuais.

Nos supostos non recollidos neste artigo estarase ó establecido no Estatuto dos Traballadores.

Artigo 14.º.-Licencias non retribuídas.

Durante o ano concederanse sete días de licencias non retribuídas, segundo as necesidades dos traballadores/as. Estas licencias non se poderán fraccionar en máis de tres períodos, cun tempo mínimo de duración dun día.

Artigo 15.º.-Prendas de traballo.

As empresas darán dende o primeiro día de traballo as prendas de protección, hixiene e traballo que fosen necesarias segundo o que prescribe a actual normativa de Prevención de riscos laborais, incluíndo o calzado con sola antideslizante e suxeición o nocello. Ademais e obrigatoriamente entregaranse, como mínimo, dous buzos ou prendas de traballo por ano de servizo. No momento da entrega das prendas de traballo, ou ó remate do contrato de traballo, o traballador/a deberá devolver as prendas usadas, se así é requirido pola empresa.

Artigo 16.º.-Vestiarios.

A empresa virá obrigada a solicitar de cada un dos seus clientes que se facilite un cuarto apropiado ás necesidades de persoal.

Artigo 17.º.-Salarios.

Os salarios serán os que se reflicten nas táboas salariais anexas.

Artigo 18.º.-Antigüidade consolidada para os/as traballadores/as con data de ingreso anterior o 1/1/1998.

Dende do 31.12.1998 non se devengan novos trienios. No caso de aqueles/as traballadores/as que estivesen contratados antes do 01.01.1998, abonarase un complemento persoal de antigüidade consolidada, devengada ata o 31.12.1998, segundo as contías recoñecidas no seu intre. A todos aqueles traballadores que na fecha da firma do convenio colectivo do ano 1998 tiveran pendente de cumprir un novo trienio, abonaráselles a parte corresponde ó tempo transcorrido dende a dato do último trienio cumprido e o 31.12.1998, rateado por meses, segundo as contías recoñecidas no seu intre.

Artigo 19.º.-Plus de asistencia.

Establecese un plus de asistencia nas contías que figuran nas táboas salariais anexas.

Este plus percibirase nas doce mensualidades, e a prorrata da xornada realizada.

No caso de faltar ó traballo 1 día ou 2 medios, sen xustificar, descontarase a totalidade do plus.

No caso de enfermidade descontarase a parte proporcional ós días faltados, coas excepcións que quedan recollidas no artigo 37 do convenio.

Artigo 20.º.-Plus de transporte.

Establecese un plus de transporte das seguintes cantidades:

67,23 euros mensuais para o ano 2016, dende a data do 1 de novembro de 2016.

67,84 euros mensuais durante o ano 2017.

68,45 euros mensuais durante o ano 2018.

para tódolos traballadores e traballadoras, calquera que sexa a súa idade ou categoría.

Este plus percibirase nas doce mensualidades, e a prorrata da xornada realizada.

Artigo 21.º.-Anticipos.

Os traballadores e traballadoras terán dereito a percibir, sen que chegue o día sinalado para o cobro dos salarios, anticipos a conta do traballo xa realizado, non podendo ser superior ó 90 por cento do realmente traballado. Entenderase como salario o correspondente a unha mensualidade, máis a parte proporcional das pagas extraordinarias.

Artigo 22.º.-Horas extraordinarias.

As partes asinantes do presente convenio acordan a conveniencia de reducir ó mínimo indispensable a realización de horas extraordinarias, axustándose aos seguintes criterios:

a) Horas extraordinarias que veñan esixidas pola necesidade de reparar sinistros ou outros danos extraordinarios e urxentes, así como no caso de risco de perda de materias primas: Si á súa realización.

b) Horas extraordinarias habituais: Supresión.

c) Horas extraordinarias estruturales, que serán as necesarias por contratos ou períodos punta de produción, ausencias imprevistas, cambios de quendas e outras circunstancias de carácter estrutural ou técnico da propia natureza da actividade: Mantemento, sempre que non quede a utilización das distintas modalidades de contratación temporal ou parcial previstas na Lei.

d) En relación ó obxectivo de estimular a creación de emprego a través da redución de horas extraordinarias, as partes coincidiron na importancia do estrito cumprimento do artigo 35 do E.T. O incumprimento deste artigo será considerado falta grave.

As horas extraordinarias serán aboadas co importe que figura no Anexo II deste convenio. As horas extraordinarias realizadas nos días festivos levarán un recargo dun 25%. O persoal que viñera cobrando as horas extras nunha contía superior á aquí establecida, respectaráselle esa contía a nivel individual.

Artigo 23.º.-Pago de salarios.

As retribucións mensuais serán abonadas polas empresas dentro dos catro primeiros días de cada mes. A empresa concederá unha hora para o cobro cando se faga por talón e coincida totalmente o horario laboral do/a traballador/a co horario bancario de atención ao público.

Artigo 24.º.-Pagas extraordinarias.

Todo o persoal percibirá dúas pagas extraordinarias: paga extra de xullo e paga extra de Nadal. As citadas pagas abonaranse non máis tarde do 15 de xullo, a de xullo, e non máis tarde do 20 de decembro, a de Nadal.

O devengo das citadas pagas extraordinarias serán do 1 de xullo ó 30 de xuño, a de Xullo, e do 1 de xaneiro ó 31 de decembro, a de Nadal.

O importe destas pagas será unha mensualidade de salario base máis o complemento de antigüidade consolidada.

As pagas extras percibiranse na súa integridade, independentemente que o traballador, ou traballadora, estivera en situación de I.T. por calquera causa.

Artigo 25.º.-Gratificación de marzo.

Consideraranse como tais e na contía dunha mensualidade de salario base máis o Complemento de Antigüidade Consolidada. Esta paga deberá referirse ó ano natural anterior, abonándose a prorrata do tempo de servizo. Dita paga abonarase entre os días 10 e 20 do mes de marzo.

Ó igual que nas recollidas no artigo anterior, a paga de beneficios percibirase na súa integridade independentemente que o traballador, ou traballadora, estivera en situación de I.T. por calquera causa.

Artigo 26.º.-Dietas.

Establecese un importe mínimo para as dietas, na contía de 40,77 € cando se teña que comer e pernoctar fóra de casa, de 24,46 € cando se realicen as dúas comidas principais fóra do domicilio, e de 13,68 € cando se realice unha soa comida.

Artigo 27.º.-Nocturnidade.

Fixase un plus de traballo nocturno dun 30 por cento do salario base da táboa anexa para todos os traballadores que presten os seus servizos entre as 22 e as 6 horas.

Todos o persoal que traballe máis do 80 por cento da súa xornada en horas nocturnas, cobrarán o plus de nocturnidade sobre o 100 por cento do salario base mensual.

Artigo 28.º.-Cláusula de Inaplicación do convenio.

É intención das partes asinantes dar pleno cumprimento ó contido pactado no convenio colectivo durante toda a vixencia do mesmo. Por elo, si excepcionalmente xurdira calquera posible necesidade de inaplicación do mesmo, a empresa exporá tal circunstancia a súa Comisión Paritaria, coa vontade de buscar solucións non traumáticas que permitan facer fronte á problemática plantexada, comprometéndose ambas partes a poñer todos os esforzos para alcanzar un acordo.

Una vez transcurrido un prazo non superior a 7 días sen que as partes alcanzasen un acordo no seo da Comisión Paritaria, poderase acudir, de conformidade co disposto no artigo 82 do Estatuto dos Traballadores, ós procedementos establecidos no AGA, de mediación ou conciliación instadas por calquera das partes, ou no seu caso de arbitraxe, sempre e cando este sexa instado de común acordo por ámbalas dúas partes.

Artigo 29.º.-Seguro de vida.

As empresas afectadas por este convenio colectivo subscribirán pólizas de seguro colectivo a favor de todo o persoal por un capital de 22.000 € para as continxencias de morte, incapacidade permanente total, absoluta ou gran invalidez derivadas calquera delas de accidente laboral, incluído o accidente “in itinere”.

Todo/as aquele/as traballadore/as que realicen 1/2 xornada ou menos, terán como capitais asegurados o 50% do expresado anteriormente. Aquele/as que traballen en máis dunha empresa, terán ditas coberturas en cada unha delas.

Artigo 30.º.-Embarazos.

Durante a época de embarazo, por prescrición médica ou indicación do facultativo, a traballadora ocupará un posto de menos esforzo.

A traballadora embarazada disporá dos permisos necesarios para a realización de exames prenatais e técnicas de preparación do parto, previo aviso á empresa, e xustificación posterior da súa necesidade de efectualos dentro da xornada de traballo.

Artigo 31.º.-Excedencia voluntaria especial.

O persoal que acredite a lo menos tres anos de antigüidade na empresa, poderá solicitar unha excedencia voluntaria por un período non inferior a 6 meses nin superior a 2 anos.

Durante estes dous anos terá dereito á reserva do seu posto de traballo. Dita excedencia voluntaria especial con reserva de posto de traballo poderá ser cuberta durante o tempo de reserva do posto, mediante contrato de interinidade.

Artigo 32.º.-Saúde laboral.

Será de aplicación a vixente Lei 31/1995, de 8 de novembro, de Prevención de Riscos Laborais e normativa que a desenvolve, ou calquera norma legal que a substitúa.

Dentro da vixilancia da saúde, á que todo/a traballador/a ten dereito, establécese a obrigatoriedade, dentro das revisións médicas establecidas nas avaliacións de riscos das empresas, de análise de sangue e ouriños.

A empresa garantirá a entrega da documentación necesaria para a asistencia á mutua as 24 horas, e en ningún caso suporá custo económico para a persoa traballadora. O incumprimento da empresa no antes exposto non implica en ningún caso a non asistencia médica á persoa traballadora afectada.

Igualmente seralle entregada a cada persoa traballadora unha copia da avaliación de riscos correspondente ó seu posto de traballo.

As empresas recoñecen o dereito dos empregados/as a traballar nun medio exento de riscos de acoso sexual e comprométense a non permitir nin tolerar ningún comportamento desa natureza.

Acoso sexual.-Denomínase acoso sexual aquelas condutas verbais ou físicas de natureza sexual que son consideradas ofensivas e non desexables pola persoa que as sofre.

As persoas comprométense a tratar con discreción e prontitude as reclamacións que se presenten por este motivo tanto de xeito persoal ou a través dos Comités de Empresa ou delegados/as de persoal.

Tamén se comprometen a non exercer ningún tipo de represalias sobre as persoas que sufran ou denuncien actuacións deste tipo.

Artigo 33.º.-Adscrición do persoal.

Respetando o establecido no I Convenio sectorial de limpeza de edificios e locais, regúlase no presente artigo a adscrición do personal:

1.-Ó termo da concesión dunha contrata de limpeza o/as traballadore/as da empresa contratista saínte pasarán a ser adscritos á nova titular da contrata quen se subrogará en todos os dereitos e obrigacións, sempre que se dea algún dos seguintes supostos:

a) Traballadore/as en activo que presten servizos en dito centro cunha antigüidade mínima de catro meses, sexa cal fose a modalidade do seu contrato.

b) Traballadore/as que no momento do cambio de titularidade da contrata se atopen enfermos, accidentados,en excedencia, sempre e cando prestaran os seus servizos no centro de traballo de subrogación con anterioridade á suspensión do contrato de traballo, e que reúnan a antigüidade mínima establecida no apartado a).

c) Traballadore/as que con contrato de interinidade substitúan a algúns dos traballadore/as citados no apartado anterior.

d) Traballadore/as de novo ingreso que por esixencias do cliente se incorporaran ó centro de traballo como consecuencia da ampliación da contrata, dentro dos últimos catro meses.

e) O persoal incorporado polo anterior titular a este centro de traballo dentro dos catro meses, seguirá pertencendo a dita empresa e non se producirá a subrogación citada agás que se acredite a súa nova incorporación ó centro e á empresa.

2.-Todos os supostos anteriormente contemplados deberán acreditarse, feacientemente e documentalmente pola empresa saínte no prazo de cinco días hábiles, mediante os documentos que se detallan ó final deste artigo.

O indicado prazo contará dende o momento no que a empresa entrante comunique feacientemente á saínte e á Asociación Provincial de Empresarios de Limpeza de A Coruña, ser a nova adxudicataria do servizo. De non cumprir este requisito a empresa entrante, automaticamente, e sen máis formalidades, subrogarase en todo o persoal que preste os seus servizos no centro de Traballo.

En calquera caso, o contrato de traballo entre a empresa saínte e os traballadores, só se extingue no momento que se produza a subrogación do mesmo á nova adxudicataria.

3.-Non operará a subrogación no caso dun contratista que realice a primeira limpeza e non subscribise contrato de mantemento.

4.-Se a subrogación dunha nova titular da contrata, implicase que un traballador realizase a súa xornada en dous Centros distintos afectando a un só deles o cambio de titularidade da contrata, os titulares das mesmas xestións o pluriemprego legal do traballador/a, así como o disfrute conxunto de período de vacacións, aboándose pola empresa saínte a liquidación por partes proporcionais das pagas correspondentes. Esta liquidación non implicará o finiquito, se se segue traballando para a empresa.

5.-A aplicación deste artigo será de obrigado cumprimento ás partes que vincula, empresa cesante, nova adxudicataria e traballador/a.

Non desaparecerá o carácter vinculante deste artigo no caso de que a empresa adxudicataria do servizo suspendese o mesmo por un período inferior a doce meses, dito persoal con todos os seus dereitos adscribirase á nova empresa.

Documentos a facilitar pola empresa saínte á entrante:

– Documento de adscrición (Anexo III)

– Certificado do organismo competente de estar ó corrente do pago da Seguridade Social.

– Fotocopias das 4 últimas nóminas do persoal afectado.

– Fotocopia dos TC1 e TC2 de cotización á Seguridade social dos 4 últimos meses.

– Copia do último contrato de traballo e as súas prórrogas, no caso de existir.

– Relación do persoal na que se especifique nome e apelidos, enderezo, n.º de afiliación á Seguridade Social, antigüidade, xornada, horario, modalidade da súa contratación e data de disfrute das súas vacacións.

– Igualmente, e dentro dos 15 días seguintes á subrogación, a empresa saínte estará obrigada a enviar á empresa entrante, copia dos documentos, debidamente dilixenciados por cada traballador/a, no que se faga constar que este recibiu da empresa saínte a súa liquidación de partes proporcionais dos seus haberes ata o momento da subrogación, non quedando pendente cantidade algunha. O incumprimento da entrega deste documento en nada afectará á subrogación dos traballadores/as.

O non tratarse a subrogación regulada neste artigo dunha sucesión de empresas regulada polo artigo 44 do Estatuto dos Traballadores, se non dunha subrogación establecida por convenio colectivo coa única finalidade de mantemento do empleo, no caso de que se evidencie, con relación ás persoas traballadoras afectadas, impagos, descubertos ou irregularidades na cotización ou nas retencións, a empresa entrante queda eximida da responsabilidade sobre calquera dos mencionados impagos, descubertos ou irregularidades que se houberan cometido antes da data da substitución da empresa concesionaria saínte.

Artigo 34.º.-Contratos para a formación e o aprendizaxe.

Os contratos de aprendizaxe en vigor, terán a retribución correspondente a aplicar o tanto por cen, en proporcion ao tempo de traballo efectivo, sobre o salario establecido para cada categoría no presente convenio.

Artigo 35.º.-Contratos eventuais por circunstancias do mercado.

De conformidade co establecido no artigo 15.1.b) do Estatuto dos Traballadores, o contrato por circunstancias do mercado, a que se refire dito artigo, poderá celebrarse por períodos que, individualmente ou en conxunto, non superen os doce meses dentro dun período de 18 meses.

No suposto de non producirse a extinción á terminación da vixencia máxima do mesmo, se o traballador/a segue prestando servizos á empresa, o contrato se transformará en indefinido.

O presente contrato so será de aplicación para o persoal que preste servizos directamente para as empresas do sector, nunca ós de empresas de traballo temporal.

Artigo 36.º.-Ceses voluntarios.

O prazo de aviso previo nos casos de cese voluntario dos traballadores e traballadoras será de 15 días.

Artigo 37.º.-Incapacidade temporal.

Os traballadores e traballadoras afectados polo presente convenio que causen baixa por accidente laboral percibirán o 100 por cento do salario convenio dende o primeiro día de baixa.

Así mesmo, percibirán o 100 por cento do salario convenio dende o primeiro día de baixa ata un máximo de catro meses, os traballadores que causen baixa de I.T. con hospitalización ou por intervención cirúrxica, independentemente, de que parte de dito período estivese hospitalizado e parte de convalecencia domiciliaria.

O plus de asistencia, as pagas extras e a paga de marzo non se verán afectadas no seu importe habitual polas situacións de I.T. derivadas de accidente de traballo. Tampouco se verán afectados no seu importe polas baixas de I.T. contempladas no parágrafo anterior durante o período e nas condicións sinaladas no mesmo. Con respecto á I.T. derivada de enfermidade común ou accidente non laboral terase en conta o disposto nos artigos 24 e 25 do presente convenio, en relación co abono das pagas extraordinarias e paga de marzo.

Artigo 38.º.-Xubilación especial ós 64 anos.

Ambas partes acordan potenciar a xubilación especial ós 64 anos, segundo a normativa actual vixente.

Artigo 39.º.-Dereitos sindicais.

As empresas incluídas no ámbito funcional deste convenio, descontarán na nómina mensual dos traballadores, a petición destes, o importe da cota sindical correspondente. Para o cal, os traballadores interesados, remitiran á Dirección da empresa un escrito no que expresarán con claridade a orde de desconto, a Central ou Sindicato á que pertencen, a contía da cota, así como o número da Conta Corrente ou Libreta de Aforros do Banco ou Caixa de Aforros para poder ser transferida a citada cantidade.

Os traballadores que ostentando a condición de representantes sindicais realicen a súa xornada laboral en horas nocturnas poderán disfrutar as horas sindicais que puideran corresponderlles na xornada laboral anterior ou posterior, de común acordo coa dirección da empresa e seguindo en todo caso criterios organizativos.

Seccións sindicais.-Ampliase ás empresas de 50 ou máis traballadores todos os dereitos sobre seccións sindicais de empresa, os estipulados na Lei Orgánica 11/85, de 2 de agosto, de Liberdade Sindical.

Igualmente, nas empresas de 50 ou máis traballadore/as nas que non exista representación legal de traballadores, e en tanto en canto non se celebren eleccións sindicais, as organizacións sindicais firmantes deste convenio e que teñan a consideración de máis representativas, poderán constituir seccións sindicais e nomear delegado sindical nas mesmas condicións que no expresado neste artigo.

Quen obteña cargos a nivel provincial, autonómico ou estatal, nas organizacións sindicais terán dereito á excedencia forzosa, con reserva do posto de traballo e reingreso automático. Así mesmo terán dereito á asistencia e ó acceso aos Centros de Traballo para participar en actividades propias do seu sindicato ou do conxunto dos traballadores, previa comunicación ó empresario e sen que o exercicio deste dereito poda interromper o desenvolvemento normal do proceso productivo.

As empresas facilitarán na medida das súas posibilidades a realización de asembleas cando fose necesario, naqueles Centros que reúnan condicións para elo e nos demais Centros facilitarán aos traballadores a asistencia a ditas asembleas cando se realicen noutro lugar. O exercicio deste dereito non afectará á xornada laboral polo que será recuperable o tempo de traballo que se vexa afectado pola realización das citadas asembleas.

Polo demais, as competencias e garantías da representación dos traballadores, será a establecida nos artigos 64 e 68 do E.T. e na Lei Orgánica de Liberdade Sindical.

Artigo 40.º.-Normas supletorias.

Serán normas subsidiarias do establecido neste convenio, o I Convenio sectorial de limpeza de edificios e locais ou norma equivalente.

Artigo 41.º.-Solución de conflictos.

As partes asinantes deste convenio, durante a vixencia do mesmo, acordan someterse ás disposicións contidas no Acordo Interprofesional Galego sobre procedementos extraxudiciais de solución de conflitos colectivos de traballo (AGA), nos propios termos en que están formuladas.

Artigo 42.º.-Xubilación parcial.

Aos traballadores/as que reunindo as condiciones legais para a súa xubilación parcial, salvo a idade (menor de 65 anos), a soliciten e lles sexa recoñecida, as empresas estarán obrigadas a concederlla cando a redución da xornada solicitada sexa o máximo legalmente establecido e o/a traballador/a opte por prestar os seus servizos de forma acumulada dentro de cada ano natural, debendo empresa e traballador/a acordar o período do ano no que deba traballarse.

Cando se solicite polo/a traballador/a outros porcentaxes de redución terase que chegar a un acordo entre empresa e traballador/a.

Artigo 43.º.-Maternidade e lactación.

A muller traballadora ten dereito a dezaseis semanas ininterrompidas ampliables por parto múltiple ata dezaoito semanas. O período de suspensión distribuirase a opción da interesada sempre que ó menos seis semanas sexan inmediatamente posteriores ó parto, podendo facer uso das mesmas, o pai ó coidado do fillo/a.

Os/as traballadores/as poderán acumular o permiso por lactación, regulado no artigo 37-4 do Estatuto dos Traballadores, sempre que sexa a continuación da baixa por maternidade, por días completos e contabilizando en cada empresa o tempo que supón a hora de lactación.

ANEXO I.- Táboas salariais.

ANEXO III.- Documento de adscrición.

REVISIÓN SALARIAL (BOP Número 144 – Jueves, 1 de agosto de 2019)

Resolución de inscrición e publicación das táboas salariais definitivas do ano 2019 do convenio colectivo de “limpeza de edificios e locais da provincia de A Coruña”.

Con data 15 de abril de 2019 tivo entrada no Rexistro de convenios colectivos e acordos colectivos de traballo da Comunidade Autónoma de Galicia a acta do 26 de marzo de 2019 da comisión paritaria do convenio colectivo de “LIMPEZA DE EDIFICIOS E LOCAIS DA CORUÑA” (código de convenio colectivo 15000945011981) onde se contén o acordo sobre as táboas salariais definitivas do ano 2019.

De acordo co disposto no artigo 90 e concordantes do Real Decreto Lexislativo 2/2015, do 23 de outubro, polo que se aproba o texto refundido da Lei do estatuto dos traballadores (BOE núm. 255, do 24 de outubro de 2015) e no artigo 2.1 e concordantes do Real Decreto 713/2010, do 28 de maio, sobre rexistro e depósito de convenios e acordos colectivos de traballo (BOE núm. 143, do 12 de xuño de 2012), así coma na Orde do 29 de octubre de 2010 pola que se crea o rexistro de convenios e acordos colectivos de traballo na Comunidade Autónoma de Galicia (DOG núm. 222, do 18 de novembro) modificada pola Orde do 14 de marzo (DOG núm. 60, do 26 de marzo de 2013).

Considerando que a xefatura territorial de economía, emprego e industria da Coruña é competente para resolver a inscrición do acordo sobre as táboas salariais definitivas do ano 2019 do convenio colectivo “LIMPEZA DE EDIFICIOS E LOCAIS DA CORUÑA”, e para dispoñer a súa publicación segundo o disposto no artigo 62.2 en consonancia co artigo 35 do Decreto 135/2017, do 28 de decembro, polo que se establece a estrutura orgánica da consellería de economía, emprego e industria (DOG núm. 18, do 25 de xaneiro de 2018).

De acordo con todo o indicado, RESOLVO:

1. A inscrición do acordo sobre as táboas salariais definitivas do ano 2019 do convenio colectivo “LIMPEZA DE EDIFICIOS E LOCAIS DA CORUÑA” no rexistro de convenios e acordos colectivos de traballo da Comunidade Autónoma de Galicia.

2. A remisión do acordo sobre as táboas salariais definitivas do ano 2019 do convenio colectivo “LIMPEZA DE EDIFICIOS E LOCAIS DA CORUÑA” ao Boletín Oficial da Provincia da Coruña para a súa publicación.

A Coruña, 26 de xullo de 2019.

O xefe territorial de economía, emprego e industria.

Isidoro Martínez Arca.

ACTA DA COMISIÓN PARITARIA DO CONVENIO COLECTIVO DE LIMPEZA DE EDIFICIOS E LOCAIS DA PROVINCIA DE A CORUÑA.

En A Coruña, no día vinteséis de marzo de dous mil dezanove, sendo as doce horas, reúnense as partes enriba mencionadas, co obxecto de asinar as táboas salariais do convenio colectivo de Limpeza de Edificios e Locais da provincia de A Coruña para o ano 2019.

Acórdase nomear a Paulo Rubido como secretario a efectos de levantar acta da presente xuntanza.

Deixase constancia da falta de denuncia do citado convenio colectivo, polo que, segundo o disposto no artigo 5 do convenio vixente este prorrógase tacitamente por un ano, tendo un incremento salarial equivalente ó incremento porcentual do IPC no seu conxunto estatal nos doce meses anteriores. Unha vez constatado que o IPC do ano 2018 foi dun 1,2%, as partes proceden a incrementar as táboas salariais do ano 2018 nun 1,2%, sendo as cantidades resultantes as reflectidas no Anexo I a esta acta e aplicables durante todo o ano 2019. Así mesmo increméntanse na mesma porcentaxe o valor da hora extraordinaria, reflectida no Anexo II a esta acta.

Ambas partes recordan que o plus de antigüedade consolidada regulado no artigo 18 do convenio, foi publicado no BOP do 8 de febreiro de 2010.

Acórdase delegar no persoal habilitado do Consello Galego de Relacións Laborais para a tramitación necesaria diante da Autoridade correspondente para o rexistro e publicación da presente acta.

E en proba de conformidade, asinan a presente no lugar e data arriba mencionados.

CONVENIO COLECTIVO (BOP NÚMERO 2 – MARTES, 4 DE ENERO DE 2022)

Resolución de inscrición e publicación do Convenio colectivo de limpeza de edificios e locais da Provincia da Coruña.

Expediente: 15/01/0125/2021.

Código de Convenio número: 15000945011981.

O 29 de setembro de 2021 presentouse no REGCON o convenio colectivo de limpeza de edificios e locais da provincia da Coruña.

Logo do requirimento de emenda por parte de persoal desta xefatura territorial e da resposta con achega de documentación, pode ditarse a resolución para inscribilo e dispoñer a súa publicación.

A tramitación deste procedemento regúlase no artigo 90 e concordantes do Real Decreto Lexislativo 2/2015, do 23 de outubro, polo que se aproba o texto refundido da Lei do Estatuto dos Traballadores (BOE núm. 255, do 24 de outubro de 2015), no artigo 2.1 e concordantes do Real Decreto 713/2010, do 28 de maio, sobre rexistro e depósito de convenios e acordos colectivos de traballo, (BOE núm.143, do 12 de xuño de 2012) e na Orde do 29 de outubro de 2010 pola que se crea o rexistro de convenios e acordos colectivos de traballo na Comunidade Autónoma de Galicia (DOG núm. 222, do 18 de novembro) modificada pola Orde do 14 de marzo (DOG núm. 60 de 26 de marzo de 2013).

A persoa titular desta xefatura territorial é a competente para resolver a inscrición do convenio colectivo de referencia e para dispoñer a súa publicación segundo o disposto no Decreto 130/2020, do 17 de setembro, polo que se fixa a estrutura orgánica das vicepresidencias e das consellerías da Xunta de Galicia (DOG núm. 190, do 18 de setembro de 2020) e no seu artigo 57, en consonancia co artigo 28 do Decreto 215/2020, do 3 de decembro, polo que se establece a estrutura orgánica da Consellería de Emprego e Igualdade (DOG núm. 253, de 17 de decembro de 2020).

De acordo con todo o indicado, RESOLVO:

1. Inscribir o convenio colectivo de limpeza de edificios e locais da provincia da Coruña no rexistro de convenios e acordos colectivos de traballo da Comunidade Autónoma de Galicia.

2. Dispoñer a súa publicación no Boletín Oficial da Provincia da Coruña.

A Coruña, 30 de decembro de 2021.

A xefa territorial.

Judit Fontela Baró.

CONVENIO COLECTIVO DE LIMPEZA DE EDIFICIOS E LOCAIS DA PROVINCIA DE A CORUÑA.

PREÁMBULO.

Determinación das partes que o concertan:

Este Convenio colectivo concértano, recoñecéndose mutuamente capacidade e lexitimación suficiente derivada dos poderes ou mandatos outorgados a cada unha das partes para tal efecto, as que a continuación se expresan:

– Dun lado, en calidade de representación empresarial:

Asociación Profesional de Empresarios de Limpieza de edificios y locales de la provincia de A Coruña (organización integrada en la Confederación de Empresarios de La Coruña).

Ramón Salgado Fuentes.

Ruth López Rodríguez.

ASPEL.

José Félix Valderrey de la Huerga.

Mónica Valiño Suárez.

Asesora empresarial.

Marina Graña.

– Doutro lado, en calidade de representación social:

CIG (representando ao 39,04% do persoal afectado polo convenio).

Paulo Rubido Bará.

UGT (representando ao 37,14% do persoal afectado polo convenio).

Juan M. Carreira García.

CCOO (representando ao 17,14% do persoal afectado polo convenio).

Ricardo Oscar Santos Reiriz.

Artigo 1º.-Ámbito Funcional e Territorial.

Este Convenio regulará as relacións de traballo entre as Empresas dedicadas á contratación da Limpeza de edificios e locais da Provincia de A Coruña e os seus traballadores/as, cuxa relación laboral básica está establecida no I Convenio colectivo sectorial de limpeza de edificios e locais, ou equivalente.

Artigo 2º.-Ámbito Persoal.

Afecta a tódolos traballadores/as que presten os seus servizos nas Empresas descritas no ámbito funcional, ou que sexan contratados durante a súa vixencia, tanto por Empresas establecidas como polas que se establezan no futuro.

Artigo 3º.-Vixencia e Duración.

Con independencia da súa publicación no Boletín Oficial da Provincia ou Diario Oficial de Galicia, este Convenio terá unha vixencia de catro anos dende o 1 de xaneiro de 2020 ó 31 de decembro do 2023.

Artigo 4º.-Denuncia.

O presente Convenio deberá denunciarse, por calquera das partes antes dos tres meses últimos do 2023.

Artigo 5º.-Prórroga e ultraactividade.

1.- O presente Convenio prorrogarase tacitamente de ano en ano, se ningunha das partes o denunciase ó seu termo ou ó dalgunha das súas prórrogas.

No caso de prorrogarse por un ano, efectuarase un aumento salarial, equivalente ó incremento porcentual do IPC no seu conxunto estatal nos doce meses anteriores.

No caso de ser denunciado, prorrogarase indefinidamente a totalidade do convenio namentres non se chegue a un novo acordo que substitúa a este convenio.

Artigo 6º.-Comisión Paritaria.

A Comisión Paritaria constituirase no momento da sinatura do presente Convenio. Esta Comisión Paritaria, constituída por seis representantes da parte empresarial, seis da Parte Social (2 de CIG, 2 de UGT e 2 de CCOO), será o Organismo cuxa función consistirá en vixiar e interpretar o cumprimento de cada un dos pactos que interveñen e constitúen a normativa do vixente pacto colectivo. Así mesmo, terá dentro das súas funcións todo o concernente á Formación Profesional, así como todas as funcións atribuídas na lexislación vixente.

Os acordos da Comisión Paritaria adoptaránse por mayoría de cada unha das partes, en función do voto ponderado ao que representan, e terán a mesma eficacia que a norma obxecto de interpretación.

As discrepancias que se sometan á Comisión Paritaria deberán ser tratadas no prazo máximo de 30 días.

No suposto de discrepancias no seo da Comisión paritaria, estas poderán, por acordo das partes, ser sometidas ós sistemas non xudiciais de solución de conflitos establecidos no AGA.

Artigo 7º.-Condicións máis beneficiosas.

Os traballadores/as que con anterioridade á sinatura do Convenio disfrutasen de mellores condicións, consideradas en conxunto e cómputo anual, que as aquí pactadas, conservarán as mesmas, a excepción do disposto no artigo 18º.

Artigo 8º.-Xornada Laboral.

1.- A xornada máxima será de 39 horas semanais de traballo efectivo., sendo distribuídas a elección de cada Empresa, e de cuxa distribución terá coñecemento o persoal. Esta distribución farase por traballador/a e a xeito de calendario, o cal deberá ser asinado polo traballador/a afectado e o seu representante. A xornada estará dividida en quendas de mañá, tarde e noite, sen que ningún/a traballador/a poida realizar máis de dúas quendas. A efectos de referencia para o cálculo do valor da hora ordinaria, así como outro tipo de conceptos, a delimitación da xornada máxima anual a realizar polas persoas traballadoras deste sector, será de 1770 horas.

Establecese o día de Sábado Santo como día festivo e non recuperable. Aquele/as traballadores/as que por necesidades do servizo non puideran disfrutar este día daráselles outro día de descanso en compensación. Este día sinalarase pola empresa dependendo das necesidades do servicio.

Considerase como un mesmo centro de traballo as rutas e os comprendidos dentro dunha mesma zona comercial.

2.- Cando se amplíe a xornada nun centro de traballo ou se proceda a cubrir unha vacante existente, terán preferencia para o incremento da xornada laboral, antes de novas contratacións, o/as seguintes traballadores/as:

Primeiro: aquele/as traballadores/as que presten servizos no lugar de traballo e non teñan a xornada completa.

Segundo: aquele/as traballadores/as que presten servizos en outros centros da empresa e non teñan a xornada completa.

En todos os casos anteriormente citados, caberán excepcións cando existan razóns organizativas ou produtivas xustificadas.

Naquelas empresas nas que exista representación legal de traballadores, informarase á citada representación sobre as razóns da empresa a hora da elección do/as traballadores/as que amplían a xornada ou cubran a vacante, cando coincidan vario/as traballadores/as con dereito á preferencia antes citada.

Artigo 9º.-Descansos.

Todo traballador/a de xornada continuada, terá dereito a un descanso de quince minutos obrigatorios, computable a todos os efectos como tempo de traballo efectivo.

Artigo 10º.- Período de Proba.

O período de proba quedará establecido nas seguintes formas:

a) Persoal obreiro ou subalterno: 15 días.

b) Persoal técnico e administrativo: 2 meses.

Artigo 11º.-Traballos de Categoría Superior.

No caso de que por necesidade da Empresa, fixéranse traballos de categoría superior, percibiríanse os salarios correspondentes a esta categoría.

Artigo 12º.-Vacacións.

Serán de trinta días naturais para tódolos traballadores e traballadoras afectados por este Convenio, retribuídas de acordo co salario base, antigüidade, plus de asistencia e plus de transporte, así como o Plus de Nocturnidade que se viñera percibindo e calculado como o promedio da nocturnidade realizada nos últimos seis meses As vacacións non poderán ser compensadas en metálico, agás no caso de liquidación de contrato ou despido. As vacacións disfrutaranse por cada ano natural de servizo. No caso de que un traballador, ou traballadora, se empregue no transcurso do ano ou deixe a Empresa no transcurso do mesmo, disfrutará do tempo de vacacións, segundo vínculo coa Empresa.

O disfrute das vacacións anuais, será rotatorio, non estando ningún traballador/a obrigado a disfrutar as vacacións no inverno durante dous anos consecutivos, entendendo como meses de inverno, todos os do ano agás os de xuño a setembro, ambos inclusive.

O inicio do período de vacacións sempre será nun día laborable, non podendo coincidir nunca cun día de descanso.

Aqueles traballadores/as que presten servizos para máis de unha empresa, estas deberán poñerse de acordo á hora de sinalar o período de vacacións destes traballadores/as. No caso de falta de acordo establecerase como período de vacacións aquel que se sinale na empresa para a que preste servizos con maior xornada.

Cando o período de vacacións fixado no calendario de vacacións da empresa coincida no tempo cunha incapacidade temporal derivada de embarazo, parto ou lactación natural ou co período de suspensión do contrato de traballo previsto nos apartados 4, 5 e 7 do artigo 48 do Estatuto dos Traballadores, terase dereito a disfrutar as vacacións en data distinta á da incapacidade temporal ou á da disfrute do permiso que por aplicación de dito artigo lle correspondera, ao finalizar o período de suspensión, inda que houbese finalizado o ano natural ó que corresponda.

No suposto de que o período de vacacións coincida cunha incapacidade temporal por continxencias distintas ás sinaladas no parágrafo anterior que imposibilite á persoa traballadora disfrutalas, total ou parcialmente, durante ó ano natural ao que corresponden, a persoa traballadora poderá facelo unha vez que finalice a súa incapacidade e sempre que non houbese pasado máis de dezaoito meses a partir do final do ano no que se houbese orixinado.

Artigo 13º.-Licencias retribuídas.

As Empresas darán obrigatoriamente licencias retribuídas, como se de traballo efectivo se tratasen a todos os/as traballadores/as que o soliciten, polos seguintes motivos:

– Por matrimonio: Vinte días.

– Por matrimonio de fillo/as ou irmáns: Un día.

– Por nacemento, adopción e acollemento de fillo/a ou por enfermidade grave ou hospitalización do cónxuxe, pais e fillo/ as; ou morte do cónxuxe e parentes ata o segundo grao de consanguinidade ou afinidade (e dicir, pais, irmáns, irmáns políticos, sogros, avós, fillos, xenros/noras e neto/as): Tres días naturais. Se fose fóra da localidade: catro días. As licencias recollidas neste apartado entenderanse feitas ao compañeiro/a que de forma estable, e en situación de feito asimilable ao matrimonio, conviva co traballador/a, e logo de certificación de convivencia que acredite dita situación.

Enténdese por hospitalización o ingreso hospitalario con pernocta mínima dun día no centro hospitalario.

– Cumprimento dun deber público ou para asistir ó médico: o tempo necesario.

– Cambio de enderezo: 1 día natural. Se fose fóra da localidade: 2 días naturais.

– Por exames: O tempo necesario.

– Asistencia a xuízos: O tempo necesario.

– Por acompañamento ao médico a fillo/as menores de 16 anos ou ascendentes con dependencia recoñecida e que convivan co/a traballador/a: ata 8 horas anuais.

Nos supostos non recollidos neste artigo estarase ó establecido no Estatuto dos Traballadores.

Artigo 14º.-Licencias non retribuídas.

Durante o ano concederanse sete días de licencias non retribuídas, segundo as necesidades dos traballadores/as.

Estas licencias non se poderán fraccionar en máis de tres períodos, cun tempo mínimo de duración dun día.

Artigo 15º.-Prendas de Traballo.

As Empresas darán dende o primeiro día de traballo as prendas de protección, hixiene e traballo que fosen necesarias segundo o que prescribe a actual normativa de Prevención de riscos laborais, incluíndo o calzado con sola antideslizante e suxeición o nocello. Ademais e obrigatoriamente entregaranse, como mínimo, dous buzos ou prendas de traballo por ano de servizo. No momento da entrega das prendas de traballo, ou ó remate do contrato de traballo, o traballador/a deberá devolver as prendas usadas, se así é requirido pola empresa.

Artigo 16º.-Vestiarios.

A Empresa virá obrigada a solicitar de cada un dos seus clientes que se facilite un cuarto apropiado ás necesidades de persoal.

Artigo 17º.-Salarios.

Os salarios serán os que se reflicten nas táboas salariais anexas.

Artigo 18º.-Antigüidade consolidada para os/as traballadores/as con data de ingreso anterior o 1/1/1998.

Dende do 31.12.1998 non se devengan novos trienios. No caso de aqueles/as traballadores/as que estivesen contratados antes do 01.01.1998, abonarase un complemento persoal de antigüidade consolidada, devengada ata o 31.12.1998, segundo as contías recoñecidas no seu intre. A todos aqueles traballadores que na fecha da firma do convenio colectivo do ano 1998 tiveran pendente de cumprir un novo trienio, abonaráselles a parte corresponde ó tempo transcorrido dende a dato do último trienio cumprido e o 31.12.1998, rateado por meses, segundo as contías recoñecidas no seu intre.

Artigo 19º.-Plus de Asistencia.

Establecese un Plus de Asistencia nas contías que figuran nas táboas salariais anexas.

Este Plus percibirase nas doce mensualidades, e a prorrata da xornada realizada.

No caso de faltar ó traballo 1 día ou 2 medios, sen xustificar, descontarase a totalidade do plus.

No caso de enfermidade descontarase a parte proporcional ós días faltados, coas excepcións que quedan recollidas no artigo 37 do Convenio.

Artigo 20º.- Plus de Transporte.

Establecese un Plus de Transporte das seguintes cantidades:

– 69,27 euros mensuais para o ano 2020,

– 70,45 euros mensuais durante o ano 2021,

– 71,58 euros mensuais durante o ano 2022,

– 72,80 euros mensuais durante o ano 2023, para tódolos traballadores e traballadoras, calquera que sexa a súa idade ou categoría.

Este Plus percibirase nas doce mensualidades, e a prorrata da xornada realizada.

Artigo 21º.-Anticipos.

Os traballadores e traballadoras terán dereito a percibir, sen que chegue o día sinalado para o cobro dos salarios, anticipos a conta do traballo xa realizado, non podendo ser superior ó 90 por 100 do realmente traballado. Entenderase como salario o correspondente a unha mensualidade, máis a parte proporcional das pagas extraordinarias.

Artigo 22º.-Horas extraordinarias.

As partes asinantes do presente Convenio acordan a conveniencia de reducir ó mínimo indispensable a realización de horas extraordinarias, axustándose aos seguintes criterios:

a) Horas extraordinarias que veñan esixidas pola necesidade de reparar sinistros ou outros danos extraordinarios e urxentes, así como no caso de risco de perda de materias primas: Si á súa realización.

b) Horas extraordinarias habituais: Supresión.

c) Horas extraordinarias estruturales, que serán as necesarias por contratos ou períodos punta de produción, ausencias imprevistas, cambios de quendas e outras circunstancias de carácter estrutural ou técnico da propia natureza da actividade: Mantemento, sempre que non quede a utilización das distintas modalidades de contratación temporal ou parcial previstas na Lei.

d) En relación ó obxectivo de estimular a creación de emprego a través da redución de horas extraordinarias, as partes coincidiron na importancia do estrito cumprimento do artigo 35 do E.T. O incumprimento deste artigo será considerado falta grave.

As horas extraordinarias serán aboadas co importe que figura no Anexo II deste convenio. As horas extraordinarias realizadas nos días festivos levarán un recargo dun 25%. O persoal que viñera cobrando as horas extras nunha contía superior á aquí establecida, respectaráselle esa contía a nivel individual.

Artigo 23º.-Pago de salarios.

As retribucións mensuais serán abonadas polas Empresas dentro dos catro primeiros días de cada mes. A Empresa concederá unha hora para o cobro cando se faga por talón e coincida totalmente o horario laboral do/a traballador/a co horario bancario de atención ao público.

Artigo 24º.-Pagas extraordinarias.

Todo o persoal percibirá dúas pagas extraordinarias: paga extra de Xullo e paga extra de Nadal. As citadas pagas abonaranse non máis tarde do 15 de xullo, a de Xullo, e non máis tarde do 20 de decembro, a de Nadal.

O devengo das citadas pagas extraordinarias serán do 1 de xullo ó 30 de xuño, a de Xullo, e do 1 de xaneiro ó 31 de decembro, a de Nadal.

O importe destas pagas será unha mensualidade de salario base máis o Complemento de Antigüidade Consolidada.

As pagas extras percibiranse na súa integridade, independentemente que o traballador, ou traballadora, estivera en situación de I.T. por calquera causa.

Artigo 25º.-Gratificación de marzo.

Consideraranse como tais e na contía dunha mensualidade de salario base máis o Complemento de Antigüidade Consolidada. Esta paga deberá referirse ó ano natural anterior, abonándose a prorrata do tempo de servizo. Dita paga abonarase entre os días 10 e 20 do mes de marzo.

Ó igual que nas recollidas no artigo anterior, a paga de beneficios percibirase na súa integridade independentemente que o traballador, ou traballadora, estivera en situación de I.T. por calquera causa.

Artigo 26º.-Dietas.

Establecese un importe mínimo para as dietas, na contía de 40,77 € cando se teña que comer e pernoctar fóra de casa, de 24,46 € cando se realicen as dúas comidas principais fóra do domicilio, e de 13,68 € cando se realice unha soa comida.

Artigo 27º.-Nocturnidade.

Fixase un plus de traballo nocturno dun 30 por 100 do salario base da táboa anexa para todos os traballadores que presten os seus servizos entre as 22 e as 6 horas.

Todos o persoal que traballe máis do 80 por 100 da súa xornada en horas nocturnas, cobrarán o plus de nocturnidade sobre o 100 por 100 do salario base mensual.

Artigo 28º.-Cláusula de Inaplicación do convenio.

É intención das partes asinantes dar pleno cumprimento ó contido pactado no Convenio Colectivo durante toda a vixencia do mesmo. Por elo, si excepcionalmente xurdira calquera posible necesidade de inaplicación do mesmo, a empresa exporá tal circunstancia a súa Comisión Paritaria, coa vontade de buscar solucións non traumáticas que permitan facer fronte á problemática plantexada, comprometéndose ambas partes a poñer todos os esforzos para alcanzar un acordo.

Una vez transcurrido un prazo non superior a 7 días sen que as partes alcanzasen un acordo no seo da Comisión Paritaria, poderase acudir, de conformidade co disposto no artigo 82 do Estatuto dos Traballadores, ós procedementos establecidos no AGA, de mediación ou conciliación instadas por calquera das partes, ou no seu caso de arbitraxe, sempre e cando este sexa instado de común acordo por ámbalas dúas partes.

Artigo 29º.-Seguro de Vida.

As Empresas afectadas por este Convenio Colectivo subscribirán Pólizas de Seguro Colectivo a favor de todo o persoal por un capital de 22.000 € para as continxencias de morte, incapacidade permanente total, absoluta ou gran invalidez derivadas calquera delas de accidente laboral, incluído o accidente “in itinere”.

Todo/as aquele/as traballadore/as que realicen 1/2 xornada ou menos, terán como capitais asegurados o 50% do expresado anteriormente. Aquele/as que traballen en máis dunha empresa, terán ditas coberturas en cada unha delas.

Artigo 30º.-Embarazos.

Durante a época de embarazo, por prescrición médica ou indicación do facultativo, a traballadora ocupará un posto de menos esforzo.

A traballadora embarazada disporá dos permisos necesarios para a realización de exames prenatais e técnicas de preparación do parto, previo aviso á empresa, e xustificación posterior da súa necesidade de efectualos dentro da xornada de traballo.

Artigo 31.- Excedencia voluntaria especial.

O persoal que acredite a lo menos tres anos de antigüidade na empresa, poderá solicitar unha excedencia voluntaria por un período non inferior a 6 meses nin superior a 2 anos.

Durante estes dous anos terá dereito á reserva do seu posto de traballo. Dita excedencia voluntaria especial con reserva de posto de traballo poderá ser cuberta durante o tempo de reserva do posto, mediante contrato de interinidade.

Artigo 32º.-Saúde Laboral.

Será de aplicación a vixente Lei 31/1995, de 8 de novembro, de Prevención de Riscos Laborais e normativa que a desenvolve, ou calquera norma legal que a substitúa.

Dentro da vixilancia da saúde, á que todo/a traballador/a ten dereito, establécese a obrigatoriedade, dentro das revisións médicas establecidas nas avaliacións de riscos das empresas, de análise de sangue e ouriños.

A empresa garantirá a entrega da documentación necesaria para a asistencia á mutua as 24 horas, e en ningún caso suporá custo económico para a persoa traballadora. O incumprimento da empresa no antes exposto non implica en ningún caso a non asistencia médica á persoa traballadora afectada.

Igualmente seralle entregada a cada persoa traballadora unha copia da avaliación de riscos correspondente ó seu posto de traballo.

As empresas recoñecen o dereito dos empregados/as a traballar nun medio exento de riscos de acoso sexual e comprométense a non permitir nin tolerar ningún comportamento desa natureza.

Acoso Sexual: Denomínase acoso sexual aquelas condutas verbais ou físicas de natureza sexual que son consideradas ofensivas e non desexables pola persoa que as sofre.

As persoas comprométense a tratar con discreción e prontitude as reclamacións que se presenten por este motivo tanto de xeito persoal ou a través dos Comités de Empresa ou Delegados/as de Persoal.

Tamén se comprometen a non exercer ningún tipo de represalias sobre as persoas que sufran ou denuncien actuacións deste tipo.

Artigo 33º.-Adscrición do Persoal.

Respetando o establecido no I Convenio sectorial de limpeza de edificios e locais, regúlase no presente artigo a adscrición do personal:

1.- Ó termo da concesión dunha contrata de limpeza o/as traballadore/as da Empresa contratista saínte pasarán a ser adscritos á nova titular da contrata quen se subrogará en todos os dereitos e obrigacións, sempre que se dea algún dos seguintes supostos:

a) Traballadore/as en activo que presten servizos en dito Centro cunha antigüidade mínima de catro meses, sexa cal fose a modalidade do seu contrato.

b) Traballadore/as que no momento do cambio de titularidade da contrata se atopen enfermos, accidentados,en excedencia, sempre e cando prestaran os seus servizos no Centro de Traballo de subrogación con anterioridade á suspensión do contrato de traballo, e que reúnan a antigüidade mínima establecida no apartado a).

c) Traballadore/as que con contrato de interinidade substitúan a algúns dos traballadore/as citados no apartado anterior.

d) Traballadore/as de novo ingreso que por esixencias do cliente se incorporaran ó Centro de Traballo como consecuencia da ampliación da contrata, dentro dos últimos catro meses.

e) O persoal incorporado polo anterior titular a este Centro de Traballo dentro dos catro meses, seguirá pertencendo a dita Empresa e non se producirá a subrogación citada agás que se acredite a súa nova incorporación ó Centro e a Empresa.

2.- Todos os supostos anteriormente contemplados deberán acreditarse, feacientemente e documentalmente pola Empresa saínte no prazo de cinco días hábiles, mediante os documentos que se detallan ó final deste artigo.

O indicado prazo contará dende o momento no que a Empresa entrante comunique feacientemente á saínte e á Asociación Provincial de Empresarios de Limpeza de A Coruña, ser a nova adxudicataria do servizo. De non cumprir este requisito a Empresa entrante, automaticamente, e sen máis formalidades, subrogarase en todo o persoal que preste os seus servizos no centro de Traballo.

En calquera caso, o contrato de traballo entre a Empresa saínte e os traballadores, só se extingue no momento que se produza a subrogación do mesmo á nova adxudicataria.

3.- Non operará a subrogación no caso dun contratista que realice a primeira limpeza e non subscribise contrato de mantemento.

4.- Se a subrogación dunha nova titular da contrata, implicase que un traballador realizase a súa xornada en dous Centros distintos afectando a un só deles o cambio de titularidade da contrata, os titulares das mesmas xestións o pluriemprego legal do traballador/a, así como o disfrute conxunto de período de vacacións, aboándose pola empresa saínte a liquidación por partes proporcionais das pagas correspondentes. Esta liquidación non implicará o finiquito, se se segue traballando para a Empresa.

5.- A aplicación deste artigo será de obrigado cumprimento ás partes que vincula, Empresa cesante, nova adxudicataria e traballador/a.

Non desaparecerá o carácter vinculante deste artigo no caso de que a empresa adxudicataria do servizo suspendese o mesmo por un período inferior a doce meses, dito persoal con todos os seus dereitos adscribirase á nova Empresa.

Documentos a facilitar pola empresa saínte á entrante:

– Documento de adscrición (Anexo III).

– Certificado do Organismo competente de estar ó corrente do pago da Seguridade Social.

– Fotocopias das 4 últimas nóminas do persoal afectado.

– Fotocopia dos TC1 e TC2 de cotización á Seguridade social dos 4 últimos meses.

– Copia do último contrato de traballo e as súas prórrogas, no caso de existir.

– Relación do persoal na que se especifique nome e apelidos, enderezo, nº de afiliación á Seguridade Social, antigüidade, xornada, horario, modalidade da súa contratación e data de disfrute das súas vacacións.

– Igualmente, e dentro dos 15 días seguintes á subrogación, a empresa saínte estará obrigada a enviar á empresa entrante, copia dos documentos, debidamente dilixenciados por cada traballador/a, no que se faga constar que este recibiu da empresa saínte a súa liquidación de partes proporcionais dos seus haberes ata o momento da subrogación, non quedando pendente cantidade algunha. O incumprimento da entrega deste documento en nada afectará á subrogación dos traballadores/as.

O non tratarse a subrogación regulada neste artigo dunha sucesión de empresas regulada polo artigo 44 do Estatuto dos Traballadores, se non dunha subrogación establecida por convenio colectivo coa única finalidade de mantemento do empleo, no caso de que se evidencie, con relación ás persoas traballadoras afectadas, impagos, descubertos ou irregularidades na cotización ou nas retencións, a empresa entrante queda eximida da responsabilidade sobre calquera dos mencionados impagos, descubertos ou irregularidades que se houberan cometido antes da data da substitución da empresa concesionaria saínte.

Artigo 34º.-Contratos para a formación e o Aprendizaxe.

Os contratos de aprendizaxe en vigor, terán a retribución correspondente a aplicar o tanto por cen, en proporcion ao tempo de traballo efectivo, sobre o salario establecido para cada categoría no presente convenio.

Artigo 35º.- Contratos Eventuais por Circunstancias do Mercado.

De conformidade co establecido no artigo 15.1.b) do Estatuto dos Traballadores, o contrato por circunstancias do mercado, a que se refire dito artigo, poderá celebrarse por períodos que, individualmente ou en conxunto, non superen os doce meses dentro dun período de 18 meses.

No suposto de non producirse a extinción á terminación da vixencia máxima do mesmo, se o traballador/a segue prestando servizos á empresa, o contrato se transformará en indefinido.

O presente contrato so será de aplicación para o persoal que preste servizos directamente para as empresas do sector, nunca ós de Empresas de Traballo Temporal.

Artigo 36º.-Ceses voluntarios.

O prazo de aviso previo nos casos de cese voluntario dos traballadores e traballadoras será de 15 días.

Artigo 37º.-Incapacidade Temporal.

Os traballadores e traballadoras afectados polo presente convenio que causen baixa por accidente laboral percibirán o 100 por 100 do salario convenio dende o primeiro día de baixa.

Así mesmo, percibirán o 100 por 100 do salario Convenio dende o primeiro día de baixa ata un máximo de catro meses, os traballadores que causen baixa de I.T. con hospitalización ou por intervención cirúrxica, independentemente, de que parte de dito período estivese hospitalizado e parte de convalecencia domiciliaria.

O Plus de Asistencia, as Pagas Extras e a Paga de Marzo non se verán afectadas no seu importe habitual polas situacións de I.T. derivadas de accidente de traballo. Tampouco se verán afectados no seu importe polas baixas de I.T.

contempladas no parágrafo anterior durante o período e nas condicións sinaladas no mesmo. Con respecto á I.T. derivada de enfermidade común ou accidente non laboral terase en conta o disposto nos artigos 24 e 25 do presente Convenio, en relación co abono das pagas extraordinarias e paga de marzo.

Artigo 38º.-Xubilación Especial ós 64 anos.

Ambas partes acordan potenciar a xubilación especial ós 64 anos, segundo a normativa actual vixente.

Artigo 39º.-Dereitos Sindicais.

As Empresas incluídas no ámbito funcional deste convenio, descontarán na nómina mensual dos traballadores, a petición destes, o importe da cota sindical correspondente. Para o cal, os traballadores interesados, remitiran á Dirección da Empresa un escrito no que expresarán con claridade a orde de desconto, a Central ou Sindicato á que pertencen, a contía da cota, así como o número da Conta Corrente ou Libreta de Aforros do Banco ou Caixa de Aforros para poder ser transferida a citada cantidade.

Os traballadores que ostentando a condición de representantes sindicais realicen a súa xornada laboral en horas nocturnas poderán disfrutar as horas sindicais que puideran corresponderlles na xornada laboral anterior ou posterior, de común acordo coa Dirección da Empresa e seguindo en todo caso criterios organizativos.

Seccións Sindicais: Ampliase ás Empresas de 50 ou máis traballadores todos os dereitos sobre seccións Sindicais de Empresa, os estipulados na Lei Orgánica 11/85 de 2 de agosto de Liberdade Sindical.

Igualmente, nas empresas de 50 ou máis traballadore/as nas que non exista representación legal de traballadores, e en tanto en canto non se celebren eleccións sindicais, as organizacións sindicais firmantes deste Convenio e que teñan a consideración de máis representativas, poderán constituir seccións sindicais e nomear delegado sindical nas mesmas condicións que no expresado neste artigo.

Quen obteña cargos a nivel provincial, autonómico ou estatal, nas organizacións sindicais terán dereito á excedencia forzosa, con reserva do posto de traballo e reingreso automático. Así mesmo terán dereito á asistencia e ó acceso aos Centros de Traballo para participar en actividades propias do seu sindicato ou do conxunto dos traballadores, previa comunicación ó Empresario e sen que o exercicio deste dereito poda interromper o desenvolvemento normal do proceso productivo.

As Empresas facilitarán na medida das súas posibilidades a realización de asembleas cando fose necesario, naqueles Centros que reúnan condicións para elo e nos demais Centros facilitarán aos traballadores a asistencia a ditas asembleas cando se realicen noutro lugar. O exercicio deste dereito non afectará á xornada laboral polo que será recuperable o tempo de traballo que se vexa afectado pola realización das citadas asembleas.

Polo demais, as competencias e garantías da representación dos traballadores, será a establecida nos artigos 64 e 68 do E.T. e na Lei Orgánica de Liberdade Sindical.

Artigo 40º.-Normas Supletorias.

Serán normas subsidiarias do establecido neste Convenio, o I Convenio sectorial de limpeza de edificios e locais ou norma equivalente.

Artigo 41º.-Solución de conflictos.

As partes asinantes deste Convenio, durante a vixencia do mesmo, acordan someterse ás disposicións contidas no Acordo Interprofesional Galego sobre procedementos extraxudiciais de solución de conflitos colectivos de traballo (AGA), nos propios termos en que están formuladas.

Artigo 42º.-Xubilación parcial.

Aos traballadores/as que reunindo as condiciones legais para a súa xubilación parcial, salvo a idade (menor de 65 anos), a soliciten e lles sexa recoñecida, as empresas estarán obrigadas a concederlla cando a redución da xornada solicitada sexa o máximo legalmente establecido e o/a traballador/a opte por prestar os seus servizos de forma acumulada dentro de cada ano natural, debendo empresa e traballador/a acordar o período do ano no que deba traballarse.

Cando se solicite polo/a traballador/a outros porcentaxes de redución terase que chegar a un acordo entre empresa e traballador/a.

Artigo 43º.- Maternidade e lactación.

A muller traballadora ten dereito a dezaseis semanas ininterrompidas ampliables por parto múltiple ata dezaoito semanas. O período de suspensión distribuirase a opción da interesada sempre que ó menos seis semanas sexan inmediatamente posteriores ó parto, podendo facer uso das mesmas, o pai ó coidado do fillo/a.

Os/as traballadores/as poderán acumular o permiso por lactación, regulado no artigo 37-4 do Estatuto dos Traballadores, sempre que sexa a continuación da baixa por maternidade, por días completos e contabilizando en cada empresa o tempo que supón a hora de lactación.

ANEXO I.- TABOAS SALARIAIS.

ANEXO II.

ANEXO III. DOCUMENTO DE ADSCRICIÓN.

SENTENCIA (BOP NÚMERO 146 – MIÉRCOLES, 3 DE AGOSTO DE 2022)

Resolución de inscrición e publicación da sentenza 288/2022 do Tribunal Supremo recaída no recurso de casación 59/2020, que declara nulo o último parágrafo do artigo 35 do Convenio Colectivo provincial de limpeza de edificios e locais da Coruña.

RESOLUCIÓN do 4/07/2022, da xefatura territorial da Consellería de Promoción do Emprego e Igualdade na Coruña, pola que se dispón a publicación do fallo da sentenza número 288/2022, de data 31/03/2022, ditada pola Sala do Social do Tribunal Supremo (Índice CENDOJ 28079140012022100237), no recurso de casación 59/2020, que estima parcialmente dito recurso e declara nulo o último parágrafo do artigo 35 do Convenio Colectivo provincial de limpeza de edificios y locais de A Coruña (código de convenio 15000945011981), así como a súa inscrición no rexistro de convenios e acordos colectivos da Comunidade Autónoma de Galicia.

Vista a parte dispositiva da sentenza número 288/2022, ditada o 31/03/2022 pola Sala do Social do Tribunal Supremo (Índice CENDOJ 28079140012022100237), no recurso de casación 59/2020, formulado por Asempleo, Asociación de Agencias de Empleo y Empresas de Trabajo Temporal, contra da sentenza da Sala do Social do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, do 26/12/2019, e ditada no proceso seguido baixo o número 30/2019.

Tendo en consideración o disposto polo artigo 90, núms. 2 e 3, do texto refundido da Lei do Estatuto dos Traballadores, aprobado polo Real decreto lexislativo 2/2015, do 23 de outubro (BOE núm. 255, do 24/10/2015); o sinalado polo Real Decreto 713/2010, do 28 de maio (BOE núm.143, do 12/06/2010), sobre rexistro e depósito de convenios e acordos colectivos de traballo; así como o previsto pola Orde do 29/10/2010, pola que se crea o Rexistro de convenios e acordos colectivos de traballo da Comunidade Autónoma de Galicia (DOG núm. 222, do 18/11/2010), modificada pola Orde do 14/03/2013 (DOG núm. 60, do 26/03/2013), DISPÓN:

Primeiro.- publicar o fallo da sentenza número 288/2022, de data 31/03/2022, ditada pola Sala do Social do Tribunal Supremo (Índice CENDOJ 28079140012022100237), no recurso de casación 59/2020, que estima parcialmente dito recurso e declara nulo o último parágrafo do artigo 35 do Convenio Colectivo provincial de limpeza de edificios y locais de A Coruña , do seguinte teor literal:

“1.- Estimar parcialmente el recurso de casación interpuesto por el letrado D. Alfredo Briales Porcioles, en nombre y representación de la Asociación Empresarial Asempleo, contra la sentencia de 26 de diciembre de 2019, dictada por la Sala de lo Social del Tribunal Superior de Justicia de Galicia, en el procedimiento de Convenio Colectivo núm. 30/2019.

2.- Casar parcialmente la sentencia recurrida y, estimando parcialmente la demanda, declarar nulo el último párrafo del art. 35 del Convenio Colectivo provincial de limpieza de edificios y locales de A Coruña.

3.- Comuníquese la presente resolución a la Autoridad Laboral y publíquese en el Boletín Oficial de la Provincia de A Coruña.

4.- Sin imposición de costas.”

Segundo.- inscribir á decretada declaración de nulidade do último parágrafo do artigo 35 do Convenio Colectivo provincial de limpeza de edificios y locais de A Coruña (código de convenio 15000945011981), no Rexistro de convenios e acordos colectivos de traballo da Comunidade Autónoma de Galicia.

A Coruña, 29 de xullo de 2022.

A xefa territorial.

Judit Fontenla Baró.

Roj: STS 1341/2022.

ECLI:ES:TS:2022:1341.

Id Cendoj: 28079140012022100237.

Órgano: Tribunal Supremo. Sala de lo Social.

Sede: Madrid.

Sección: 1.

Fecha: 31/03/2022.

Nº de Recurso: 59/2020.

Nº de Resolución: 288/2022.

Procedimiento: Recurso de casación.

Ponente: MARIA LUZ GARCIA PAREDES.

Tipo de Resolución: Sentencia.

Resoluciones del caso: STSJ GAL 6656/2019,.

STS 1341/2022.

TRIBUNAL SUPREMO.

Sala de lo Social.

Sentencia núm. 288/2022.

Fecha de sentencia: 31/03/2022.

Tipo de procedimiento: CASACIÓN

Número del procedimiento: 59/2020

Fallo/Acuerdo:.

Fecha de Votación y Fallo: 29/03/2022.

Ponente: Excma. Sra. D.ª María Luz García Paredes.

Procedencia: T.S.J.GALICIA SOCIAL.

Letrado de la Administración de Justicia: Ilmo. Sr. D. Santiago Rivera Jiménez.

Transcrito por: TDE Nota:.

CASACION núm.: 59/2020.

Ponente: Excma. Sra. D.ª María Luz García Paredes.

Letrado de la Administración de Justicia: Ilmo. Sr. D. Santiago Rivera Jiménez.

TRIBUNAL SUPREMO.

Sala de lo Social.

Sentencia núm. 288/2022.

Excmos. Sres. y Excmas. Sras..

D.ª Rosa María Virolés Piñol.

D. Sebastián Moralo Gallego.

D.ª María Luz García Paredes.

D. Juan Molins García-Atance.

D. Ricardo Bodas Martín.

En Madrid, a 31 de marzo de 2022.

Esta Sala ha visto el recurso de casación interpuesto por el letrado D. Alfredo Briales Porcioles, en nombre y representación de la Asociación Empresarial Asempleo, contra la sentencia de 26 de diciembre de 2019, dictada por la Sala de lo Social del Tribunal Superior de Justicia de Galicia, en el procedimiento de Convenio Colectivo núm. 30/2019, seguido a instancia de Asempleo, Asociación de Agencias de Empleo y Empresas de Trabajo Temporal, frente a la Asociación Provincial de Empresarios de Limpieza de Edificios y Locales de A Coruña, Asociación Empresarial de Limpieza -ASPEL- Federación de Servicios de CIG, Federación de Servicios de CC.OO de Galicia y Federación de Servicios de Movilidad y Consumo de UGT de Galicia.

Han comparecido en concepto de parte recurrida la Federación de Servicios de CC.OO de Galicia y Federación de Servicios de CIG, representados respectivamente por los letrados D. Pedro María García Cacho y D. Hector López de Castro Ruiz.

Ha sido ponente la Excma. Sra. D.ª María Luz García Paredes.

ANTECEDENTES DE HECHO.

PRIMERO.- Por la representación de Asempleo, Asociación de Agencias de Empleo y Empresas de Trabajo Temporal, se presentó demanda de impugnación de convenio colectivo de la que conoció la Sala de lo Social del Tribunal Superior de Justicia de Galicia, frente a la Asociación Provincial de Empresarios de Limpieza de Edificios y Locales de A Coruña, Asociación Empresarial de Limpieza -ASPEL- Federación de Servicios de CIG, Federación de Servicios de CC.OO de Galicia y Federación de Servicios de Movilidad y Consumo de UGT de Galicia, y en la que, tras exponer los hechos y motivos que estimaron de aplicación terminó suplicando se dictara sentencia: “por la que declare la nulidad del art. 35 del Convenio Colectivo provincial de limpieza de edificios y locales de A Coruña en el siguiente inciso: “O presente contrato so será de aplicación para o persoal que preste servizos directamente para as empresas do sector, nunca ós de empresas de traballo temporal”.

SEGUNDO.- Admitida a trámite la demanda se celebró el acto del juicio, con la intervención de las partes y el resultado que se refleja en el acta que obra unida a las actuaciones. Recibido el pleito a prueba se practicaron las propuestas por las partes y declaradas pertinentes.

TERCERO.- En fecha 26 de diciembre de 2019, se dictó sentencia por la Sala de lo Social del Tribunal Superior de Justicia de Galicia, en la que consta el siguiente fallo: “Que en relación con la demandada de impugnación de convenio colectivo presentada por el Abogado D. Alfredo Briales Porcioles, actuando en nombre de ASEMPLEO, ASOCIACIÓN DE AGENCIAS DE EMPLEO Y EMPRESAS DE TRABAJO TEMPORAL contra la ASOCIACIÓN PROVINCIAL DE EMPRESARIOS DE LIMPIEZA DE EDIFICIOS Y LOCALES DE A CORUÑA, ASOCIACIÓN EMPRESARIAL DE LIMPIEZA -ASPEL- FEDERACIÓN DE SERVICIOS DE CIG, FEDERACIÓN DE SERVICIOS DE CC.OO DE GALICIA y FEDERACIÓN DE SERVICIOS DE MOVILIDAD Y CONSUMO DE UGT DE GALICIA y siendo parte el MINISTERIO FISCAL:

1º- estimamos la excepción de falta de legitimación activa de la asociación empresarial demandante en lo que se refiere a la impugnación de convenio colectivo por ilegalidad, por lo que no entramos a resolver sobre el fondo de esta cuestión.

2º.- desestimamos la excepción de prescripción.

3º.- desestimamos, en el fondo, la acción de impugnación de convenio colectivo por lesividad, absolviendo a los codemandados de la misma”.

CUARTO.- En dicha sentencia se declararon probados los siguientes hechos:

“PRIMERO.- La demandante ASEMPLEO, ASOCIACIÓN DE AGENCIA DE EMPLEO Y EMPRESAS DE TRABAJO TEMPORAL, tiene por objeto la representación, defensa y fomento de los intereses de las empresas del sector del trabajo temporal, Agencias de Colocación, formación de trabajadores y, en general, de la empresas de la intermediación laboral privada según la definición de este concepto en la legislación vigente, respecto a las instituciones y Administraciones Públicas, organismos reguladores y a las organizaciones empresariales y sindicales, en el ámbito nacional, europeo e internacional.

ASEMPLEO es miembro de pleno derecho de la CONFEDERACIÓN ESPAÑOLA DE ORGANIZACIONES EMPRESARIALES (CEOE) y de la CONFEDERACIÓN ESPAÑOLA DE LA PEQUEÑA Y MEDIANA EMPRESA (CEPYME).

SEGUNDO.- El día 23 de marzo de 2017 se publica en el Boletín Oficial de la Provincia de A Coruña el Convenio Colectivo de Limpeza de Edificios e Locais da Provincia de A Coruña. En dicho convenio se determinan como partes que lo conciertan las siguientes: o – En calidad de representación empresarial: ASOCIACION PROVINCIAL DE EMPRESAS DE LIMPEZA y ASPEL o – En calidad de representación social: CIG, UGT y CC.OO. El referido convenio se aplica a las empresas dedicadas a la contratación de limpieza de edificios y locales de la Provincia de A Coruña y los trabajadores que presten servicios en dichas empresas que sean contrataos durante su vigencia, tanto por empresas establecidas como las que se establezcan en el futuro. Se establece una vigencia de tres años: del 1 de enero de 2016 a 31 de diciembre de 2018, y que para el caso de ser denunciado se prorroga indefinidamente la totalidad del convenio mientras no se llegue a un nuevo acuerdo que lo sustituya. Este convenio está en vigor.

TERCERO. – El artículo 35 del referido Convenio Colectivo tiene el siguiente tenor literal: Artigo 35º.- Contratos eventuais por circunstancias do mercado. De conformidade co establecido no artigo 15.1.b) do Estatuto dos Traballadores, o contrato por circunstancias do mercado, a que se refire dito artigo, poderá celebrarse por periodos que, individualmente ou en conxunto, non superen os doce meses dentro dun periodo de 18 meses. No suposto de non producirse a extinción a terminación da vixencia máxima do mesmo, se o traballador/a segue prestando servizos á empresa, o contrato se transformará en indefinido.- O presente contrato so será de aplicación para o persoal que preste servizos directamente para as empresas do sector, nunca ós de empresas de traballo temporal”

CUARTO.- La previsión de no aplicación del contrato eventual por circunstancias del mercado al personal de las empresas de trabajo temporal estaba prevista, en similar sentido, en Convenios Colectivos anteriores ; en concreto: o Convenio Colectivo del Sector de limpieza de edificios y locales publicado en el DOG 22 de octubre de 1996 con vigencia de 1 de enero de 1996 al 31 de diciembre de 1997. Art. 38: El presente contrato solo será de aplicación para el personal que preste servicios directamente para las empresas del sector, nunca a los de empresas de trabajo temporal. o Convenio Colectivo del Sector de limpieza de edificios y locales publicado en el DOG 20 de julio de 1999 con vigencia de 1 de enero de 1998 al 31 de diciembre de 2001. Art. 38: El presente contrato solo será de aplicación para el personal que preste servicios directamente para las empresas del sector, nunca a los de empresas de trabajo temporal. o Convenio Colectivo del Sector de limpieza de edificios y locales publicado en el DOG 14 de febrero de 2003 con vigencia de 1 de enero de 2002 al 31 de diciembre de 2005. Art. 36: El presente contrato solamente será de aplicación para el personal que preste servicios directamente para las empresas del sector, nunca a los de empresas de trabajo temporal. o Convenio Colectivo de Limpeza de edificios e locais de A Coruña, publicado en el BOP de A Coruña el 12 de septiembre de 2007, con vigencia de 1 de enero de 2007 al 31 de diciembre de 2010: Art. 36: O presente contrato so será de aplicación para o personal que preste servicios directamente para as empresas do sector, nunca ós de Empresas de Traballo Temporal. o Convenio Colectivo de Limpeza de edificios e locais da Provincia da Coruña, publicado en el BOP de A Coruña el 11 de abril de 2013 con vigencia de 1 de enero de 2011 al 31 de diciembre de 2014: Art. 35: O presente contrato so será de aplicación para o personal que preste servicios directamente para as empresas do sector, nunca ós de Empresas de Traballo Temporal.

QUINTO.- Asempleo dirige a la comisión paritaria del Convenio Colectivo de limpieza de edificios y locales de la Provincia de A Coruña una comunicación fechada el 18 de febrero de 2019 en la que solicita la aclaración del párrafo tercero del artículo 35 del Convenio argumentando que el “redactado, a la luz de la normativa vigente y de la jurisprudencia el respecto, constituiría una limitación ilegítima y conculcaría también, a nuestro juicio, sobre los derechos de los trabajadores y de las empresas usuarias. Iría en contra de lo que establecen la normativa nacional y europea, ya que ambas defienden, desde el año 1999 y con el posterior desarrollo normativo ofrecido por la Directiva 104/2008, así como con la publicación de la Ley 35/2010, la prohibición de cláusulasque limiten la actividad de las ETT.En concreto, la disposición adicional cuarta, redactada por el apartado séptimo del artículo 17 de la Ley 35/2010 de 17 de septiembre de medidas urgentes para la reforma del mercado de trabajo, vigente desde el 19 de septiembre de 2010. Esta disposición de referencia establece, bajo el título “validez de limitaciones o prohibiciones de recurrir empresa de trabajo temporal”, la supresión a partir del 1 de abril de 2011 todas las limitaciones o prohibiciones vigentes hasta esa fecha”

SEXTO.- ASEMPLEO remitió similar comunicación a otras comisiones paritarias, empresas y/o asociaciones empresariales recibiendo, en relación con diferentes Convenios Colectivos, las siguientes respuestas: Convenio Colectivo de empresa TID, respuesta de TID Técnicas Industriales en Decoración S.L. “… se toma nota para que al redactar el siguiente convenio dicho artículo sea redactado de otra manera más clara e inequívoca, manteniendo y respetando la normativa española y europea”. Convenios Colectivos de Construcción y Obras Públicas y Comercio Textil de la Provincia de Almería, respuesta de ASEMPAL (18 de marzo 2019): con respecto al convenio de Comercio Textil: “me informan está en negociación y que entre las materias objeto de negociación está contemplado adaptar el precepto referido en su escrito·”. Y con respecto al Convenio de Construcción y Obras Públicas: “me informan que el Convenio provincial deviene del Convenio Colectivo general del sector de la construcción, el cual, en su artículo 12 establece las materias que no podrán ser negociadas en ámbitos inferiores, quedando como aspectos reservados de forma exclusiva a la negociación de ámbito estatal y entre las que se encuentra específicamente la contratación ( artículo 25 Otras modalidades de contratación), por lo que creemos que deben dirigir sus observaciones a las Organizaciones que negocian el Convenio a nivel estatal.” Convenio Colectivo de empresa Engranajes Grindel S.AL., respuesta suscrita por el Secretario del Comité de Empresa y por el Director Gerente de la empresa (27 de marzo 2019): “les confirmamos que se ha tomado la decisión de corregir este apartado en la próxima renovación del convenio. Mientras tanto y desde este mismo día queda sin efecto el artículo 11 del convenio colectivo de Engranajes Grindel”. Convenio Colectivo de Regulación del Estacionamiento Limitado de Vehículos en la vía pública de Sevilla, respuesta de la Comisión Paritaria (5 de abril de 2019): “tomamos nota de mail y procederemos a convocar a la Comisión Paritaria para adoptar una decisión al respecto”. Convenio Colectivo CEMEX ESPAÑA S.A. para la Actividad de Fabricación de Cemento, respuesta de CEMEX (11 de abril de 2019), “ya no hace referencia en su articulado a cláusula limitativa alguna en el sentido indicado por ustedes”. Convenio Colectivo de RIALS S.L, respuesta de la empresa (6 de mayo 2019): “les informamos que a la luz de expuesto en su notificación, quedarán establecidas las correcciones pertinentes en un plazo máximo de tres meses, publicando el nuevo Convenio ante la autoridad laboral”

SEPTIMO.- La Comisión Paritaria del Convenio Colectivo de Comercio del Metal de Cantabria, en reunión de 22 de mayo de 2019, analiza el escrito recibido por ASEMPLEO y no obstante entender que la limitación convencional a la contratación a través de ETTS no conculca la legalidad vigente ni los intereses de tercero acuerdan que “en la próximas negociaciones, una vez analizada la evolución del mercado de trabajo y las necesidades de la empresas y los trabajadores del sector, se estudiará la posibilidad de modificar o incluso suprimir el mencionado artículo”. La Comisión Paritaria del Convenio Colectivo de Ayuda a domicilio y afines del Principado de Asturias en fecha 10 de septiembre de 2019, acuerdan: “Lo establecido en el referido artículo 16, in fine, párrafo último, del Convenio Colectivo de Ayuda Domicilio y Afines del Principado de Asturias (BOPA 20-II-2018) carece desde el día 11 de abril de 2011, de eficacia legal por aplicación, en base a la correspondiente jerarquía normativa, de lo establecido en la referida indicada Disposición Adicional Cuarta de la Ley 14/1994, de 1 de junio, y en consecuencia la pretendida prohibición no puede producir efecto alguno. No obstante, la Comisión paritaria acuerda también, por unanimidad, que al amparo de lo establecido en el art. 64.5 del Estatuto de los Trabajadores respecto a los derechos de información y consulta, la contratación de trabajadores a través de empresas de trabajo temporal requerirá efectuar por las empresas la correspondiente consulta a la representación legal de los trabajadores”.

OCTAVO.- El Instituto Nacional de Seguridad y Salud en el Trabajo publicó en marzo de 2019 un estudio sobre la siniestralidad laboral de los trabajadores cedidos por las empresas de trabajo temporal (enero a diciembre 2018). Se da por reproducido”.

QUINTO.- Contra dicha resolución se interpuso recurso de casación por la representación legal de la Asociación Empresarial Asempleo, siendo admitido a trámite por esta Sala.

SEXTO.- Impugnado el recurso, se emitió informe por el Ministerio Fiscal en el sentido de considerar que el recurso debía ser desestimado, e instruida la Excma. Sra. Magistrada Ponente se declararon conclusos los autos, señalándose para votación y fallo el día 29 de marzo de 2022, en que tuvo lugar.

FUNDAMENTOS DE DERECHO

PRIMERO.- La Asociación Empresarial ASEMPLEO presentó demanda de impugnación de convenio colectivo por ilegalidad y lesividad, en la que peticionaba que se declarese la nulidad del art. 35 del Convenio Colectivo provincial de limpieza de edificios y locales de A Coruña en el siguiente inciso: “O presente contrato so será de aplicación para o persoal que preste servizos directamente para as empresas do sector, nunca ós de empresas de traballo temporal”.

La sentencia de la Sala de lo Social, del Tribunal Superior de Justicia (TSJ) de Galicia, de 26 de diciembre de 2019, dictada en el proceso seguido bajo el número 30/2019, da respuesta a dicha demanda apreciando la falta de legitimación activa de la demandante para plantear la demanda por ilegalidad del convenio y, respecto de la impugnación por lesividad la desestima por no haberse acreditado un interés que haya resultado gravemente dañado.

Frente a dicha sentencia se ha interpuesto recurso de casación por la parte actora en el que, como primera a tercera alegación, al amparo del art. 207 c) y e) de la Ley Reguladora de la Jurisdicción Socia (LRJS)l, en relación con la falta de legitimación activa para impugnar el convenio colectivo por ilegalidad, denuncia la infracción del art. 24 de la Constitución Española (CE), en relación con el art. 165.1 a) de la LRJS.

Según la recurrente, se vulnera el derecho de tutela judicial efectiva y el principio pro actione al negar el acceso a la jurisdicción porque, a su entender, la norma procesal otorga la condición de interesado a la organización empresarial que pretende la nulidad de un precepto convencional aunque no se encuentren dentro de la unidad de negociación pero sí directamente afectadas por lo en él regulado. Afirma que no se está ante el supuesto que resolvió la STS de 27 de septiembre de 2016 ya que la aquí actora y recurrente es una asociación empresarial. Respecto del concepto de parte interesada, acude a la STS de 4 de marzo de 2019. En concreto y respecto del asunto que demanda, al pretender que se declare la nulidad del precepto que impide aplicar el contrato eventual por circunstancias del mercado a las ETts, alega que está defendiendo los intereses de las empresas del sector que representa -empresas de trabajo temporal asociadas en la organización empresarial demandante-. En consecuencia de lo que expone, pide la nulidad de la sentencia de instancia para que apreciándose la legitimación para impugnar el convenio colectivo por ilegalidad, entre a resolver la petición formulada en demanda.

El recurso ha sido impugnado por los codemandados. Así, la Confederación Intersindical Galega (CIG) se opone a las alegaciones que en este momento estamos resolviendo al entender que la decisión recurrida ha dado exacto cumplimiento al art. 165 de la LRJS al otorgar a la demandante la condición de tercero.

La Federación de Servicios de Comisiones Obreras de Galicia, al igual que la anterior parte codemandada, se opone al motivo del recurso al considerar que la legitimación está presente para una de las dos acciones, pero no para todas ellas acumuladamente. Por tanto, respecto a la impugnación por ilegalidad, la demandante carece de la legitimación que dice ostentar al no estar incluida en el ámbito de aplicación del convenio, remitiéndose a lo razonado en la sentencia impugnada.

El Ministerio Fiscal emite su informe desfavorable a la estimación del recurso. Con carácter previo denuncia la falta de cumplimiento de los requisitos formales del escrito del recurso que requiere el art. 207 y 210 de la LRJS,y que deben dar lugar a su inadmisión, ex art. 213 de la LRJS, al estar todo él articulado en alegaciones y no en motivos y sin fundamentar en modo alguno las infracciones de los preceptos que cita. Con ello, considera que se está obligando a la Sala a construir el recurso, tal y como advierte la STS de 26 de febrero de 2020, rec. 160/2019, entre otras.

Con carácter previo es necesario dar respuesta al planteamiento que hace el Ministerio Fiscal en orden a los defectos formales que, a su entender, presenta el escrito de interposición del recurso que, de estimarse, llevaría a su inadmisión.

Pues bien, aunque ciertamente el citado escrito presenta la singularidad de que titula los motivos bajo la denominación de alegaciones, es lo cierto que cada una de ellas, aunque las tres primeras venga a ser una descomposición artificial del debate – en referencia a la legitimación activa para impugnar un convenio colectivo por ilegalidad- lo cierto es que en todas las citadas alegaciones se identifica la norma procesal que las ampara y los preceptos legales implicados en el planteamiento que contienen, con suficiente y adecuado razonamiento y fundamentación que permite concluir en que el escrito de recurso ha sido adecuadamente construido, máxime cuando ni siquiera las partes impugnantes del mismo se han entendido indefensas a la hora de presentar los escritos de oposición.

Pues bien, pasando a resolver las alegaciones, primera a tercera, que se destinan a discrepar de la sentencia recurrida en el extremo relativo a la legitimación activa necesaria para plantear una acción de ilegalidad del convenio colectivo, la Sala de instancia ha estimado dicha excepción a tenor del mandato del art. 165.1 a) de la LRJS y de la doctrina recogida en la STS de 27 de septiembre de 2016, rec. 208/2015, en la que se entiende por existe interés legítimo en el pleito cuando el órgano de representación colectivo se ve afectado por el convenio que se trata de impugnar, al existir representados que se encuentran incluidos en el ámbito de aplicación del convenio cuestionado. Respecto de la STS de 4 de marzo de 2019, rec. 187/2017, considera que en ella no se amplía la legitimación, sino que delimita el concepto de interesado, para quienes son firmantes o formen parte del ámbito de aplicación del convenio colectivo.

El motivo debe ser rechazado porque la sentencia de instancia no ha incurrido en la infracción normativa que se denuncia.

En efecto, según los hechos probados, la parte actora tiene por objeto la representación, defensa y fomento de los intereses de las empresas del sector del trabajo temporal, Agencias de Colocación, formación de trabajadores y, en general, de la empresas de la intermediación laboral privada según la definición de este concepto en la legislación vigente, respecto a las instituciones y Administraciones Públicas, organismos reguladores y a las organizaciones empresariales y sindicales, en el ámbito nacional, europeo e internacional. En el Boletín Oficial de la Provincia de A Coruña, de 23 de marzo de 2017, se publicó el Convenio Colectivo de Limpieza de Edificios y Locales de dicha provincia. Dicho convenio colectivo se aplica a las empresas dedicadas a la contratación de limpieza de edificios y locales de la Provincia de A Coruña y los trabajadores que presten servicios en dichas empresas que sean contratados durante su vigencia, tanto por empresas establecidas como las que se establezcan en el futuro.

El art. 165.1 a) de la LRJS, al regular la legitimación para la impugnación de convenios colectivos, dispone que “Si la impugnación se fundamenta en la ilegalidad, a los órganos de representación legal o sindical de los trabajadores, sindicatos y asociaciones empresariales interesadas, así como al Ministerio Fiscal, a la Administración General del Estado y a la Administración de las Comunidades Autónomas su respectivo ámbito. A los efectos de impugnar las cláusulas que pudieran contener discriminaciones directas o indirectas por razón de sexo, están también legitimados el Instituto de la Mujer y los organismos correspondientes de las Comunidades Autónomas El art. 35 del Convenio Colectivo impugnado, destinado al contrato eventual por circunstancias del mercado, en su último párrafo, dice que “O presente contrato so será de aplicación para o persoal que preste servizos directamente para as empresas do sector, nunca ós de empresas de traballo temporal”. Hechos que nos llevan a mantener la decisión impugnada, en el extremo que nos ocupa ahora.

La legitimación activa en los procesos de impugnación de convenio colectivo, como ya dijera la STS de 15 de marzo de 2004, está sometida a unas prescripciones específicas de forma que no todas las asociaciones empresariales están legitimadas activamente para acudir a ese instrumento procesal. Como ya refiere la Sala de instancia, con cita de la STS de 27 de septiembre de 2016, rec. 203/2015, en la que se deslinda de forma clara las legitimaciones que corresponden a las distintas vías por las que puede ser impugnado un convenio colectivo, recordando la constante y reiterada doctrina de esta Sala, señala que cuando la impugnación del convenio colectivo se ampara en la ilegalidad del mismo, ostentan la legitimación activa los órganos de representación legal o sindical de los trabajadores, sindicatos y asociaciones empresariales interesadas. El concepto de interesado se ha identificado con la existencia de un interés legitimo que está presente cuando “el órgano de representación colectivo se vea afectado por el convenio que se trata de impugnar, al existir representados que se encuentran incluidos en el ámbito de aplicación del convenio cuestionado ( STS de 11 de noviembre de 2009, Rec. 38/2008)”. Es más, y como recuerda la sentencia recurrida, se califica de lista cerrada la que se recoge en el citado art. 165.1 a) de la LRJS “hasta el punto de que ningún otro sujeto, aunque acreditara interés en ello, podría promover este tipo de procesos”. En igual sentido, la STS de 11 de diciembre de 2020, rec. 88/2019.

A la vista de lo que se ha declarado probado por la sentencia recurrida, ha de mantenerse su pronunciamiento de falta de legitimación activa de la recurrente para impugnar por ilegalidad el convenio colectivo por mucho que se configure como organización empresarial, ya que tal condición no es suficiente al no concurrir en ella los elementos que se han identificado anteriormente como necesarios para ostentar aquella condición procesal y activar una impugnación por ilegalidad de la norma colectiva. El art. 165.1 a) de la LRJS anuda la condición de organización empresarial a la de ser “interesada”, con el alcance que a ese término se le ha dado por la jurisprudencia ya referida. Y a ello no se opone el criterio doctrinal que se plasmó en la sentencia de esta Sala, de 4 de marzo de 2019, en la que insiste la parte recurrente para sustentar lo contrario.

Por un lado, no puede considerarse que el asunto tenga la relevancia constitucional que refiere la recurrente con base en que estamos ante un debate relativo a la afectación de terceros de un convenio colectivo en el que no ha participado, estando directamente afectadas por él. La ausencia de legitimación que aquí se confirma, derivada de la norma y, además, la parte dispone de otra vía procesal, la del art. 165.1 b) de la LRJS, para ver reparado el daño que esa previsión del convenio pueda provocarle.

Como bien señala la sentencia de instancia y respecto de la doctrina que se identifica de esta Sala (STS de 4 de marzo de 2019, rec. 187/2017), en aquel caso no se estaba ampliando el marco del art. 165.1 a) de la LRJS, sino que la legitimación activa que allí se aceptó partió de que la asociación demandante integraba empresas que estaban dentro del ámbito del convenio colectivo al que afectaba la pretensión. Entonces ya se reiteró que no todas las asociaciones empresariales están legitimadas activamente, sino solo aquellas en las que concurra la cualificación de “interesadas”, recordando pronunciamientos al respecto. En concreto y respecto de la impugnación por ilegalidad que allí se había planteado se asumió la legitimación porque no se podía negar que la asociación no tuviera afiliadas empresas que pudieran dedicarse al transporte regular en el que se centraba el acuerdo marco impugnado. Razonamientos y afirmaciones que elude la parte recurrente a la hora de analizar la doctrina de la referida sentencia de esta Sala. Por ello, y en lo que ahora nos ocupa. la situación sobre la que se pronunció la sentencia de 4 de marzo de 2019 no es la que se le ha presentado a la Sala de instancia que, precisamente, por no estar la demandante en el ámbito de aplicación del convenio colectivo impugnado le ha negado esa concreta legitimación.

El hecho de que el art. 35 del Convenio colectivo aquí impugnado haga mención de las empresas de trabajo temporal no implica que, a los efectos que se están analizando, las organizaciones empresariales que tengan afiliadas a dichas ETts sean entidades interesadas, a los efectos del art. 165.1 a) de la LRJS, cuando éstas no se integran en su ámbito de aplicación, lo que no impide que, como ha resuelto la sentencia recurrida, ostenten la condición de tercero y poder con ello impugnar dicho precepto por lesividad con lo que no se infringe ningún derecho de tutela judicial efectiva ni, por ende, se contradice el principio pro actione.

Siendo confirmada la decisión recurrida en relación con la falta de legitimación, queda vacío de contenido la alegación quinta que se formula en el escrito de interposición del recurso, destinada a la ilegalidad de la cláusula convencional objeto de demanda, tal y como ya advierte el propio recurrente.

SEGUNDO. – Como segunda cuestión, dentro de la alegación cuarta, se combate la decisión judicial recurrida en relación con la impugnación por lesividad y la falta de tal situación para la demandante.

La sentencia recurrida, admitiendo que la parte actora está legitimada para impugnar por lesividad el convenio colectivo, acoge los argumentos de las partes demandadas para negar que se haya constatado la lesividad que ampara la demanda, reiterando una doctrina que ya estableció en un asunto que pudiera sustancialmente similar. Los argumentos que ofrece a tal efecto son los siguientes: Con base en el art. 16.3 del ET, como trasposición de la Directiva 2008/104/CE, y la reforma introducida por la Ley 35/2010, por la que se suprimen todas las limitaciones o prohibiciones entonces vigentes para la celebración de contratos de puesta a disposición por las ETts, con la excepción que se marcaba en aquella ley y se justifiquen por razones de interés general relativas a la protección de los trabajadores cedidos por empresas de trabajo temporal, a la necesidad de garantizar el buen funcionamiento del mercado de trabajo y a evitar posibles abusos, recuerda que el art. 85 del ET, dentro del respeto a las leyes, permite que los convenios colectivos puedan regular determinadas materias “ y por lo mismo a través de la negociación colectiva y “por razones de interés general relativas a la protección de los trabajadores cedidos por empresas de trabajo temporal” se podrán establecer limitaciones o prohibiciones, y conforme a ello el convenio colectivo de las empresas del Metal sin Convenio propio de la provincia de Pontevedra en al artículo 10 y como reflejo de esa negociación, regula y limita la contratación con las ETT [Convenio colectivo al que afectaba la pretensión de la sentencia que reproduce].

La Sala de instancia sigue razonando sobre el concepto de lesividad para negar su existencia en tanto que lo acordado colectivamente es producto de “la autonomía de la voluntad y supone una mejora de los derechos laborales de los trabajadores afectados por el convenio, para reducir la dualidad y temporalidad del mercado de trabajo. “…a estos efectos la exposición de motivos de la Ley 3/2012, de 6 de julio, que se cita por el propio demandante. En ella, si bien es cierto que se reconoce a las empresas de trabajo temporal “como un potente agente dinamizador del mercado de trabajo “, lo que justifica que se les autorice a operar como agencias de colocación, también lo es que se dedica todo un capítulo, el segundo, a las “medidas dirigidas a fomentar la contratación indefinida y la creación de empleo”.

Los anteriores razonamientos los mantiene porque considera que lo decidido por el TJUE, en su sentencia de 17 de marzo de 2015, Asunto C- 533/13, en la interpretación del art. 4 de la Directiva 2008/104/CE, no los altera y concluye en que todos los convenios colectivos que han precedido al que ahora se impugnan han mantenido igual contenido sin que la Autoridad Laboral haya objetado nada al respecto, habiendo sido tratado el contenido de cláusulas convencionales similares y en distintos ámbitos por los interlocutores sociales, y sin que los órganos judiciales puedan, sin más, rechazar estas cláusulas limitativas, sin perjuicio de que puedan pronunciarse sobre la legalidad o nulidad, en vía procesal adecuada.

A la luz de lo anterior, la Sala de instancia, estando ya en un proceso judicial en el que la parte que lo plantea está legitimada, analiza si concurre la lesividad que se denuncia para insistir en que “la defensa de los intereses económicos de las ETTs no puede ser incluida dentro del término “lesividad” por el que se acciona”. Y ello porque el daño debe ser verdadero, real y grave y no potencial o hipotético, debiendo la actora acreditarlo. Así entiende que “podría haber aportado informes sobre contrataciones realizadas en el sector de limpieza de la provincia de A Coruña mediante la modalidad de contratación temporal restringida (eventual por circunstancias de mercado) a los efectos de que la Sala pudiera valorar la realidad de ese daño y sobre todo la gravedad del mismo y resolver, en caso, de forma favorable a la parte actora. No basta al efecto la mera alegación de parte de que el contrato eventual por circunstancias del mercado es el más utilizado en las contrataciones temporales de este sector máxime si tenemos en cuenta que los sindicatos codemandados han objetado tal afirmación por falta de acreditación”.

La parte recurrente combate los anteriores razonamientos que entiende que son de fondo para, con ello, considerar que no es necesario retrotraer las actuaciones a la Sala en caso de que se entendiera que concurre la lesividad que ha negado y que siente concurrente en este caso. Así y respecto del concepto de lesividad, insiste en lo resuelto por la jurisprudencia sobre ello, con base en la STS de 15 de marzo de 1993, rec. 1730/1991, partiendo y no negando que tenga que ser un daño real y grave y no potencial, para calificar de desproporcionada y desviada la exigencia que hace la sentencia recurrida de la necesidad de probar, mediante informes de contrataciones eventuales, aquella lesividad cuando ello, desde la previsión convencional, no es posible y, precisamente, ello es lo que constituye el daño. En definitiva, existe el daño a su entender en tanto que existe la cláusula impugnada que prohíbe acudir a las ETts para atender la actividad de limpieza mediante ese contrato que regula el art. 35 del Convenio. Y sigue afirmando que la gravedad es evidente, atendiendo a las normas internacionales y comunitarias, en tanto que se está limitando la actividad de las empresas de trabajo temporal al no poder acudir a ellas las empresas del sector de limpieza y edificios de la provincia de A Coruña, bajo la modalidad del contrato eventual por circunstancias del mercado.

La parte impugnante CIG se opone al motivo alegando lo que podría calificarse como ausencia de fundamentación de la infracción normativa e, incluso, falta de relevancia de los preceptos que se incoan como vulnerados. Considera que de entrar en el fondo de la cuestión hubiera sido necesario alterar los hechos probados para dejar constancia del daño, lo que es exigible, a su juicio, por la jurisprudencia que ya invoca la propia recurrente y se recoge en la sentencia recurrida.

Por la otra parte recurrida, CCOO, insiste en que la norma impugnada es producto de la autonomía colectiva y que la carga de probar el daño corresponde a la parte actora sin que haya procedido a ello, cuando se ha dejado constatado que la precariedad de información, formación y vigilancia respecto a la prevención de riesgos laborales en los contratos a los que se refiere el art. 35 del convenio colectivo, que son de mayor y superior calado que los que afectan a los trabajadores temporales o cedidos por ETTs que a los directamente contratados por las empresas en las que van a prestar sus servicios.

El motivo debe ser estimado porque la sentencia recurrida ha infringido los preceptos en los que se justifica el motivo.

Lo primero que debemos advertir es que la condición de tercero, legitimado para impugnar el convenio colectivo por lesividad, es aceptada y no combatida en este momento por lo que tan solo es necesario analizar si el concepto de lesividad concurre en este caso para, con ello, estimar la demanda en el fondo de lo planteado y que la sentencia de instancia ha entendido no concurrente por no acreditarse daño grave que alcance a la demandante en la previsión convencional que es aquí denunciada.

Respecto al defectuoso planteamiento del motivo que denuncia CIG debemos rechazar tal alegación por las razones que ya se han dado al dar respuesta a similar denuncia efectuada por el Ministerio Fiscal. En todo caso, advertir que el motivo cita como precepto vulnerado el art. 165.1 b) de la LRJS y que la referencia al art. 90.5 del ET, que el escrito de recurso recoge, lo es porque se incluye en el texto de la sentencia que cita y, en todo caso, se correspondería con las referencias que la sentencia recurrida realizada sobre la actuación de la autoridad laboral.

Como ya viene señalando esta Sala, y así entiende la sentencia recurrida, cuando la impugnación del convenio lo es por lesividad lo que debe constatarse es si lo impugnado lesiona gravemente el interés del tercero que acciona, para lo que habrá de constatarse que es lesivo. Así lo subraya la STS de 23 de enero de 2020, rec. 157/2018, que, con cita de la aquí invoca la recurrente, reitera que la lesividad “requiere, <<para su viabilidad, la existencia de un daño con tal origen, no potencial o hipotético, sino verdadero y real, de entidad grave, no necesariamente causado con “animus nocendi>>, que afectare a un interés de aquel, jurídicamente protegido, o que se le hubiera producido por quienes negociaron el convenio, usando abusivamente de sus derechos o contraviniendo de otro modo el ordenamiento jurídico>>, para lo cual procederá determinar si el interés así lesionado se halla o no jurídicamente protegido o si la lesión causada deriva de un acuerdo que excede de lo permitido por el ordenamiento jurídico”, citando, a su vez, la STS de 6 de diciembre de 2001, rec. 4769/200, en la que se exige que el tercero acredite la concurrencia de lesión grave e ilegítima en el contenido convencional que impugna. También podemos referirnos a la STS de 11 de febrero de 2014, rec. 742/2013, que, al hilo de analizar la legitimación, califica la incidencia de gravedad en los intereses de tercero, no solo actual sino también potencial.

En el caso que nos ocupa, el daño grave que se exige para apreciar la existencia de lesividad viene evidenciado por la propia regulación que es objeto de impugnación en tanto que, claramente, priva a las empresas de trabajo temporal de poder concertar contratos de puesta a disposición con empresas usurarias de limpieza de locales y edificios de la provincia de A Coruña cuando los trabajadores vayan a ser contratados por medio de un contrato eventual por circunstancias del mercado (basta con atender al mandato del art. 6.2 de la Ley 14/1994 que iguala los términos y condiciones de los contratos de puesta a disposición con los que pudiera celebrar la empresa usuaria conforme al art. 15 del ET).

Para ello es irrelevante que lo impugnado sea producto de la autonomía colectiva porque, precisamente, lo que se denuncia es lo que colectivamente se ha acordado y ello puede ser objeto de control judicial por las vías procesales como las que aquí se han activado.

El que se considera que la ampliación de la duración del contrato eventual referido mejora los derechos laborales de los trabajadores afectados por el convenio colectivo, que no deja de alcanzar solo a los temporales, no impide que se vean afectados los derechos de otros sujetos a los que el propio convenio limita su específico ámbito de actuación, cuando el establecimiento de estas empresas está dirigido a la creación de puestos de trabajo y participación e inserción de los trabajadores en el mercado de trabajo -en este caso, además, con repercusión a otros trabajadores, como los de las ETts-.

Tampoco impide apreciar la existencia de lesividad porque la Autoridad Laboral no haya actuado frente a los convenios colectivos que, como el presente, hayan podido contemplar cláusulas de exclusión como la que aquí se valora ya que ello no impide a los terceros actuar y acudir a la vía judicial y en vía judicial dejar constancia de la lesividad que justifica la pretensión. Como tampoco el que existan debates en la negociación colectiva que afecten al referido tema ya que tampoco ello obstaculiza la impugnación judicial que se permite por la LRJS.

Es más, aunque la negociación colectiva pudiera limitar o prohibir la contratación con las ETts, en el marco del art.

85 del Et, al que se refiere la sentencia recurrida y desde los argumentos que ofrece, sería preciso acreditar razones de interés general relativas a la protección de los trabajadores cedidos por dichas empresas o que con ello se garantiza el buen funcionamiento del mercado de trabajo o se evita posibles abusos, nada de lo cual parece acontecer con la previsión que aquí se impugna.

La realidad del daño no es necesario constatarla mediante la aportación de informes sobre contrataciones realizadas en el sector de limpieza de la provincia de A Coruña con la modalidad de contratación temporal restringida (eventual por circunstancias de mercado) porque el daño no se evalúa o existe por el mayor o menor número de aquellos contratos eventuales que pudieran concertar las empresas de limpieza. Bastaría con la sola existencia de una contratación para constatar la realidad de que la misma no se ha obtenido acudiendo a las ETts por la propia regulación convencional. Pero aunque ello no conste no significa que esa contratación no vaya a producirse en ese sector de actividad cuando, precisamente, el convenio colectivo le ha destinado un expreso precepto -prognosis razonable- ya que de lo contrario, no hubiera sido necesaria previsión normativa alguna en él. Es la previsión de prohibición la que en sí misma limita y grava la actuación de las empresas de trabajo temporal que se proyecta sobre actividades ordinarias y normales y para atender necesidades de las empresas usuarias, en un sector de actividad como el de limpieza de locales y edificios, de especial relevancia. Como tampoco obsta a ello el que se presenten datos sobre una mayor siniestralidad de los trabajadores puestos a puesta a disposición, respecto de los directamente contratados porque en realidad la protección frente a los riesgos que pueden estar presentes en unos y otros trabajadores, sea cual sea el ámbito en el que actúen, debe llevarse a cabo para todos ellos, bajo los mandatos y previsiones legales que se hayan establecido, no pudiendo verse justificada la prohibición de acudir a las ETts por que ellos tengan una mayor exposición a los riesgos laborales cuando el legislador contempla las medidas necesarias para que ello no sea así. No se está ante lo que pudiera calificarse como regulación que potencialmente pueda causar un daño sino que estamos ante una regulación de la que se desprende, de forma lógica y racional, por tanto fundada, que su ejecución y aplicación va a ocasionar y ocasiona un resultado negativo, perjudicial y grave para las empresas de trabajo temporal de la provincia de A Coruña.

La previsión que hace el art. 35 de la norma convencional, en el que se viene a ampliar la duración del contrato temporal de referencia, favoreciendo la temporalidad a las empresas del sector y prohibiéndola con las empresas de trabajo temporal, alcanza e invade los intereses de la demandada de forma grave afectando claramente a la libre competencia en el ejercicio de la actividad empresarial de las afiliadas a la demandante ya que, en ese ámbito de contratación temporal, se excluye a estas y a sus trabajadores del acceso a una actividad tan importante como esencial en sí misma, siendo que el régimen jurídico de las empresas de trabajo temporal no ve limitada la contratación temporal del art. 15 del ET, excediéndose la cláusula impugnada de lo que le ha permitido ese precepto a la hora de dejar en manos de la negociación colectiva, en los términos que en él se recogen, la duración del contrato de referencia.

Todo ello al margen de que, como viene refiriendo esta Sala, como recuerda la STS de 23 de enero de 2020, antes citada, “……el convenio colectivo no puede contener cláusulas obligacionales que afecten a quienes no son parte en la negociación, ni en su contenido normativo cabe establecer condiciones de trabajo que hubieran de asumir empresas que no estuvieran incluidas en su ámbito de aplicación. Así se infiere del art. 82.3 ET, al disponer que los convenios colectivos regulados por su Título III obligan a todos los empresarios y trabajadores incluidos en su ámbito de aplicación, en el que sólo pueden estar comprendidos quienes, formal o institucionalmente, estuvieron representados por las partes intervinientes en la negociación del convenio (entre las recientes, SSTS 21/12/10 -rco 208/09 -; 11/07/11 -rcud 2861/10 -; 17/09/12 -rcud 2693/11 -; 18/09/12 -rcud 3299/11 -; y 19/09/12 – rcud 3056/11 ->>. – Recientemente la Sala en STS 6 de mayo 2019, rcud. 4452/17 ha mantenido que una Administración sin Convenio propio no puede quedar afectada por lo dispuesto en un convenio sectorial del que ni ha formado parte ni está representada por los firmantes del mismo”.

TERCERO. – Por lo expuesto, oído el Ministerio Fiscal, debemos estimar parcialmente el recurso y, casando parcialmente la sentencia recurrida, estimar parcialmente, declarar la nulidad del párrafo último del art. 35 del Convenio Colectivo provincial de limpieza de edificios y locales de A Coruña que dice lo siguiente: “O presente contrato so será de aplicación para o persoal que preste servizos directamente para as empresas do sector, nunca ós de empresas de traballo temporal”.

Debe darse cumplimiento al mandato del art. 166.2 y 3 de la LRJS; por lo que se debe comunicar a la Autoridad Laboral la presente resolución, y publicarla en el Boletín Oficial de la Provincia en el que lo fue el citado convenio colectivo.

Sin imposición de costas, a tenor del art. 235 de la LRJS.

FALLO.

Por todo lo expuesto, en nombre del Rey y por la autoridad que le confiere la Constitución, esta Sala ha decidido :

1.- Estimar parcialmente el recurso de casación interpuesto por el letrado D. Alfredo Briales Porcioles, en nombre y representación de la Asociación Empresarial Asempleo, contra la sentencia de 26 de diciembre de 2019, dictada por la Sala de lo Social del Tribunal Superior de Justicia de Galicia, en el procedimiento de Convenio Colectivo núm. 30/2019.

2.- Casar parcialmente la sentencia recurrida y, estimando parcialmente la demanda, declarar nulo el último párrafo del art. 35 del Convenio Colectivo provincial de limpieza de edificios y locales de A Coruña.

3.- Comuníquese la presente resolución a la Autoridad Laboral y publíquese en el Boletín Oficial de la Provinciade A Coruña.

4.- Sin imposición de costas.

Notifíquese esta resolución a las partes e insértese en la colección legislativa.

Así se acuerda y firma.

Las tablas puede mostrar años anteriores (comparar), desplaza hasta ver el año en curso

CONVENIO COLECTIVO DE LIMPIEZA DE EDIFICIOS DE LOCALES DE A CORUÑA

























CONVENIO COLECTIVO (BOP Número 56 - Jueves, 23 de marzo de 2017)
















Artigo 8.º.-Xornada laboral
















... xornada máxima anual ... será de 1770 horas a partir do 1 de xaneiro de 2017























REVISIÓN SALARIAL (BOP Número 144 - Jueves, 1 de agosto de 2019)

























ANEXO I.- TABOAS SALARIAIS
















Salarios base dende 01/01/2019 ata 31/12/2019







GRUPOS PROFESIONAIS Mensual Anual














GRUPO II.-Persoal administrativo







Xefe/a de primeira 1.395,40 20.931,00





Xefe/a de segunda 1.342,18 20.132,70





Caixeiro/a 1.310,04 19.650,60





Oficial de primeira 1.261,79 18.926,85





Oficial de segunda 1.123,98 16.859,70





Auxiliar 1.027,57 15.413,55





Telefonista 997,99 14.969,85





Cobrador/a 997,99 14.969,85





Ordenanza 931,21 13.968,15














GRUPO III.-Mandos intermedios







Encargado/a xeral 1.296,80 19.452,00





Encargado/a de zona 1.203,96 18.059,40





Encargado/a de sector 1.154,05 17.310,75





Encargado/a 991,98 14.879,70





Responsable de equipo 943,46 14.151,90














GRUPO IV.-Persoal operario







Almacenero/a 913,67 13.705,05





Especialista 1.073,50 16.102,50





Conductor/a-limpador/a 1.125,01 16.875,15





Peón especialista 952,62 14.289,30





Peón 928,67 13.930,05





Limpador/a 928,67 13.930,05





Mozo/a de recados 840,00 12.600,00














Plus de asistencia 69,69 836,28














CONCEPTO NO SALARIAL.-Plus de transporte/mes.: 69,27
























ANEXO II
















GRUPOS PROFESIONAIS Valor hora extraordinaria Año 019















GRUPO II.-Persoal administrativo







Xefe/a de primeira 12,30






Xefe/a de segunda 11,85






Caixeiro/a 11,58






Oficial de Primeira 11,16






Oficial de Segunda 10,00






Auxiliar 9,18






Telefonista 8,93






Cobrador/a 8,93






Ordenanza 8,36















GRUPO III.-Mandos intermedios







Encargado/a xeral 11,47






Encargado/a de zona 10,68






Encargado/a de sector 10,25






Encargado/a 8,88






Responsable de equipo 8,47















GRUPO IV.-Persoal operario







Almacenero/a 8,22






Especialista 9,57






Conductor/a-limpador/a 10,01






Peón especialista 8,54






Peón 8,34






Limpador/a 8,34






Mozo/a de recados 7,12

































CONVENIO COLECTIVO (BOP NÚMERO 2 - MARTES, 4 DE ENERO DE 2022)
















Artigo 8º.-Xornada Laboral ... máxima anual 1770 horas














Artigo 19º.-Plus de Asistencia 12 mensualidades e a prorrata da xornada realizada














Artigo 20º.- Plus de Transporte







69,27 euros mensuais para o ano 2020






70,45 euros mensuais durante o ano 2021






71,58 euros mensuais durante o ano 2022






72,80 euros mensuais durante o ano 2023






Este Plus percibirase nas doce mensualidades, e a prorrata da xornada realizada
















Artigo 22º.-Horas extraordinarias ... días festivos ... recargo dun 25%















Artigo 24º.-Pagas extraordinarias. Artigo 25º.-Gratificación de marzo 3 unha mensualidade de salario base máis o Complemento de Antigüidade Consolidada














Artigo 26º.-Dietas







na contía de 40,77 euros cando se teña que comer e pernoctar fóra de casa,





de 24,46 euros cando se realicen as dúas comidas principais fóra do domicilio,





e de 13,68 euros cando se realice unha soa comida














Artigo 27º.-Nocturnidade







Fixase un plus de traballo nocturno dun 30% do salario base ... servizos entre as 22 e as 6 horas





Todos o persoal que traballe máis do 80 por 100 da súa xornada en horas nocturnas 100% do salario base mensual























ANEXO I.- TABOAS SALARIAIS
















GRUPOS PROFESIONAIS Año 2020 Mensual Año 2020 Anual Año 2021 Mensual Año 2021 Anual Año 2022 Mensual Año 2022 Anual Año 2023 Mensual Año 2023 Anual
GRUPO II: Personal Administrativo







Xefe/a de Primeira 1.395,40 20.931,00 1.419,12 21.286,80 1.441,83 21.627,45 1.466,34 21.995,10
Xefe/a de Segunda 1.342,18 20.132,70 1.365,00 20.475,00 1.386,84 20.802,60 1.410,42 21.156,30
Caixeiro/a 1.310,04 19.650,60 1.332,31 19.984,65 1.353,63 20.304,45 1.376,64 20.649,60
Oficial de Primeira 1.261,79 18.926,85 1.283,24 19.248,60 1.303,77 19.556,55 1.325,93 19.888,95
Oficial de Segunda 1.123,98 16.859,70 1.143,09 17.146,35 1.161,38 17.420,70 1.181,12 17.716,80
Auxiliar 1.027,57 15.413,55 1.045,04 15.675,60 1.061,76 15.926,40 1.079,81 16.197,15
Telefonista 997,99 14.969,85 1.014,96 15.224,40 1.031,20 15.468,00 1.048,73 15.730,95
Cobrador/a 997,99 14.969,85 1.014,96 15.224,40 1.031,20 15.468,00 1.048,73 15.730,95
Ordenanza 931,21 13.968,15 947,04 14.205,60 962,19 14.432,85 978,55 14.678,25
GRUPO III: Mandos Intermedios







Encargado/a Xeral 1.296,80 19.452,00 1.318,85 19.782,75 1.339,95 20.099,25 1.362,73 20.440,95
Encargado/a de Zona 1.203,96 18.059,40 1.224,43 18.366,45 1.244,02 18.660,30 1.265,17 18.977,55
Encargado/a de Sector 1.154,05 17.310,75 1.173,67 17.605,05 1.192,45 17.886,75 1.212,72 18.190,80
Encargado/a 991,98 14.879,70 1.008,84 15.132,60 1.024,98 15.374,70 1.042,40 15.636,00
Responsable de Equipo 943,46 14.151,90 959,50 14.392,50 974,85 14.622,75 991,42 14.871,30
GRUPO IV: Persoal Operario







Almaceneiro/a 913,67 13.705,05 929,20 13.938,00 944,07 14.161,05 960,12 14.401,80
Especialista 1.073,50 16.102,50 1.091,75 16.376,25 1.109,22 16.638,30 1.128,08 16.921,20
Conductor/a-Limpador/a 1.125,01 16.875,15 1.144,14 17.162,10 1.162,45 17.436,75 1.182,21 17.733,15
Peón Especialista 952,62 14.289,30 968,81 14.532,15 984,31 14.764,65 1.001,04 15.015,60
Peón 928,67 13.930,05 944,46 14.166,90 959,57 14.393,55 975,88 14.638,20
Limpador/a 928,67 13.930,05 944,46 14.166,90 959,57 14.393,55 975,88 14.638,20
Mozo/a de Recados 840,00 12.600,00 854,28 12.814,20 867,95 13.019,25 882,71 13.240,65









Plus de Asistencia 69,69 836,28 70,87 850,44 72,00 864,00 73,22 878,64
Plus de Transporte 69,27 836,28 70,45 845,40 71,58 858,96 72,80 873,60


















ANEXO II
















GRUPOS PROFESIONAIS Valor hora extraordinaria Año 2020 Valor hora extraordinaria Año 2021 Valor hora extraordinaria Año 2022 Valor hora extraordinaria Año 2023



GRUPO II: Persoal Administrativo







Xefe/a de Primeira 12,30 12,51 12,71 12,93



Xefe/a de Segunda 11,85 12,05 12,24 12,45



Caixeiro/a 11,58 11,78 11,97 12,17



Oficial de Primeira 11,16 11,35 11,53 11,73



Oficial de Segunda 10,00 10,17 10,33 10,51



Auxiliar 9,18 9,34 9,49 9,65



Telefonista 8,93 9,08 9,23 9,39



Cobrador/a 8,93 9,08 9,23 9,39



Ordenanza 8,36 8,50 8,64 8,79



GRUPO III: Mandos Intermedios







Encargado/a Xeral 11,47 11,66 11,85 12,05



Encargado/a de Zona 10,68 10,86 11,03 11,22



Encargado/a de Sector 10,25 10,42 10,59 10,77



Encargado/a 8,88 9,03 9,17 9,33



Responsable de Equipo 8,47 8,61 8,75 8,90



GRUPO IV: Persoal Operario







Almacenero/a 8,22 8,36 8,49 8,63



Especialista 9,57 9,73 9,89 10,06



Conductor/a-Limpador/a 10,01 10,18 10,34 10,52



Peón Especialista 8,54 8,69 8,83 8,98



Peón 8,34 8,48 8,62 8,77



Limpador/a 8,34 8,48 8,62 8,77



Mozo/a de recados